Piotr I Wielki

Piotr I Wielki., urodził się w 1672 roku, zmarł w1725 roku. Był carem rosyjski od 1682 , cesarz od 1721, pochodził z dynastii Romanowów. Na tron był powołany wspólnie ze swoim bratem Iwanem V, ze względu na niepełnoletność ni sprawował władzy, a krajem jako regentka rządziła jego siostra Zofia. Większość czasu Piotr Wielki spędzał w podmoskiewskiej wsi Preobrażeńskie, gdzie ze swoich rówiesników stworzył dwa pułki; które wsparły go w 1689 roku podczas wystąpienia przeciw Zofii, która została odsunięta od władzy i osadzona w klasztorze. Po śmierci Iwana V w 1696 roku, Piotr Wielki stał się jednowładcą, czyli tylko on sprawował władzę w państwie.
<BR>Po dwóch kolejnych wyprawach przeciw Turkom Piotr Wielki zdobył w 1696 roku Azow; 1697-98 wraz z tzw. Wielkim poselstwem odbył podróż do krajów zachodniej Europy, gdzie bezskutecznie starał się o uzyskanie poparcia dla kontynuowania wojny z Turcją Podczas tej podróży zapoznał się z gospodarką i techniką krajów zachodnioeuropejskich, zwłaszcza z budową okrętów; uzupełnił swoje wykształcenie i wiedzę praktyczną, pracując m.in., jako prosty robotnik w stoczniach. W drodze powrotnej spotkał się w Rawie Ruskiej z królem polskim Augustem II, z którym zawarł porozumienie dotyczące wspólnej walki ze Szwecją. Walcząc ze Szwecją w- wojnie północnej 1700-21, po klęsce poniesionej w bitwie pod Narwą zreorganizował wojsko, utworzył przemysł pracujący na potrzeby wojska; stocznie i manufaktury, Po zwycięstwie pod Poławą, a następnie zwycięskim zakończeniem wojen ze Szwecją otrzymał tytuł cesarza i przydomek ;Wielki’. Głównym dziełem Piotra Wielkiego były reformy wewnętrzne. Zreformował administrację państwową, ustanowił kolegia- pierwowzory późniejszych ministerstw , podzielił kraj na 50 prowincji, wprowadził tabelę rang zarówno w służbie wojskowej, jak i cywilnej, starał się też zbliżyć Rosję do kultury zachodnioeuropejskiej. Skazał na śmierć własnego syna. Za panowania Piotra Wielkiego wykształciła się nowa arystokracja, często pochodząca z nizin społecznych, która osiągnęła swoją pozycję osobistym zasługom. Należał do niej A Mienszykow, najbliższy współpracownik Piotra Wielkiego.
<BR>