Piotr Wielki (1672-1725)

POLITYKA

Piotr urodził się w 1672 roku w Moskwie. Był jedynym synem cara Aleksego i jego drugiej żony, Natalii Naryszkinej. Piotr miał zaledwie 4 lata kiedy zmarł jego ojciec. Na tron był powołany wspólnie ze swoim przyrodnim bratem Iwanem V. Ze względu na niepełnoletność nie sprawował władzy, a krajem, jako regentka, przez kilka lat rządziła jego przyrodnia siostra Zofia. Większość czasu Piotr spędzał w podmoskiewskiej wsi Preobrażeńskie, gdzie ze swoich rówieśników stworzył 2 pułki, które wsparły go w 1689 roku podczas wystąpienia przeciw Zofii, którą odsunięto od władzy i osadzono w klasztorze. Po śmierci Iwana V w 1696 roku, Piotr stał się jednowładcą.

W latach 1697-1698 Piotr odbył długą podróż po Europie, która miała w sposób decydujący wpłynąć na następne lata jego panowania. Było to tzw. „wielkie poselstwo” do krajów Europy. Piotr uczestniczył w poselstwie pod pseudonimem, Piotr Michajłowicz, co umożliwiało mu obejrzenie wielu rzeczy, których pod swoim nazwiskiem nie mógłby ujrzeć. Podczas podróży Piotr pracował w stoczni Kompanii Wschodnioindyjskiej w Holandii, w dokach marynarki królewskiej w Anglii, studiował artylerię w Prusach, zwiedzał fabryki, szkoły, muzea i arsenały, a także uczestniczył w posiedzeniu parlamentu w Anglii. Na tyle, na ile było to możliwe poznawał zachodnią kulturę, naukę, przemysł i metody zarządzania.

W 1698 roku Piotr wrócił do Rosji i przystąpił do wprowadzenia szeroko zakrojonych reform mających na celu unowocześnienie i zeuropeizowanie państwa. Piotr sprowadził do Rosji wielu zachodnich fachowców, a także posyłał na studia do Europy młodych Rosjan.

W czasie panowania Piotra powstała nowoczesna rosyjska marynarka wojenna. Przeprowadził on wiele zmian w administracji państwowe, w także dobrze pomyślaną reformę sposobu awansowania urzędników państwowych. Piotr zalecał także przejmowanie europejskich obyczajów. Dekretem nakazał zgolenie bród, wprowadził obowiązek noszenia na dworze strojów europejskich, zachęcał do palenia tytoniu i picia kawy. Początkowo propozycje napotkały ostry sprzeciw, ale z czasem arystokracja rosyjska przyswoiła sobie zachodnie obyczaje i kulturę.

Piotr prowadził bardzo aktywną politykę zewnętrzną, której następstwa miały poważne znaczenie dla przyszłości Rosji. W czasie jego panowania Rosja prowadziła 2 wielkie wojny: z Turcją na południu i ze Szwecją na północy. W wyniku tej drugiej wojny Rosja zyskała znaczne tereny, które zapewniły jej dostęp do Morza Bałtyckiego, stanowiąc tym samym okno na Europę. Wraz ze zwycięskim zakończeniem wojen ze Szwecją Piotr otrzymał tytuł cesarza i przydomek „Wielki”.

Przemiany wewnętrzne i prowadzenie wojny wymagały ogromnych środków finansowych, co ku oburzeniu wielu Rosjan wiązało się z nakładaniem nowych podatków. Wybuchało wiele buntów, które Piotr bezlitośnie zdławił.

ŻYCIE

Wygląd zewnętrzny oraz usposobienie Piotra Wielkiego były imponujące. Był to człowiek wysoki (co najmniej 190 cm), silny, przystojny i energiczny. Posiadał ogromny temperament i rubaszne usposobienie. Był bardzo wesoły, choć większość jego żartów była dość prymitywna. Znał się doskonale na polityce i sprawach wojskowych. Prócz tego uczył się ciesielstwa, sztuki drukarskiej, żeglugi i budownictwa okrętów. Piotr miał także swoje wady. Nadużywał on alkoholu i bywał gwałtowny. Krótko mówiąc Piotr Wielki był niezwykłym monarchą!

Piotr zmarł w założonym przez siebie mieście, Petersburgu na początku 1725 roku, w wieku 52 lat. Tron odziedziczyła jego druga żona, Katarzyna.

Uważam, że Piotr Wielki jest najwybitniejszym ze wszystkich carów Rosji. Rozpoczęta przez niego europeizacja Rosji stała się ważnym czynnikiem w procesie przekształcania jej w wielkie mocarstwo. Przez cały okres swojego panowania Piotr popierał rozwój przemysłu i handlu.

Faktem jest, że za życia Piotr miał bardzo wielu przeciwników, jednakże obecnie rosyjscy i zachodni historycy sądzą zgodnie, iż Piotra należy uznać za największego cara w historii Rosji.

Piotr wyprzedzał o dwa wieki swoją epokę w zrozumieniu wagi europeizacji i unowocześnienia kraju. Myślę, że to właśnie na tym polega jego wielkość. Dzięki jego dalekowzroczności Rosja, która w chwili obejmowania przez niego tronu była krajem ogromnie zacofanym, zdołała wyprzedzić prawie wszystkie kraje świata.

Uważam, że Piotr Wielki nie należał do władców, którzy płyną wraz ze zdarzeniami, z tzw. falą. On był człowiekiem, który wyprzedzał swój czas. Jego nadzwyczajna postawa przyczyniła się do zmiany biegu historii i skierowania jej w takim kierunku, jakiego nie obrałaby nigdy, gdyby nie on. Bo gdyby nie Piotr Wielki to Rosja nigdy nie stałaby się tak potężnym mocarstwem jakim jest dzisiaj.