Ideały starożytności

Do jakich wniosków doszli starożytni? Co takiego padło z ich ust, co można odnieść do współczesnego świata? Ja, szara myszka mam oceniać wielkich uczonych?! Niewątpliwie jest to trudne zadanie, aczkolwiek możliwe.

Konflikt pokoleń i bunt. Motywy w „Antygonie” Sofoklesa. Dzieci prowadzą spory z rodzicami od wieków. Tak tez było w przypadku Haimona, który sprzeciwiał się woli Kreona, swego ojca. Konflikt ten nieustannie prowadzi do nieporozumień i chyba nigdy nie zostanie zakopany topór wojenny w relacjach rodzice-dzieci. Haimon był nieposłuszny, natomiast Antygona była zbuntowana przeciw ludzkim prawom i wyrokowi, jaki na nią wydano. Współcześnie również możemy zaobserwować zjawisko buntu. Każdy młody człowiek, który nie jest już dzieckiem, ale nie jest także dorosłym, przeciwstawia się wszelkim regułom i schematom, jednym słowem „zjada wszystkie rozumy”. Wiąże się to
z filozofią sofistów, którzy albo są zadowoleni ze swojej niewielkiej wiedzy, albo szczycą się tym, ze znają odpowiedzi na wiele zagadnień, o których tak naprawdę nie maja pojęcia. „Ze świeca szukać” drugiego takiego Sokratesa stwierdzającego „wiem, ze nic nie wiem”, bo przecież obecnie każdy na wszystkim się najlepiej zna, wszyscy są lekarzami, prawnikami, nauczycielami czy filozofami. A przecież „filozof” to człowiek zdający sobie sprawę ze swojej niewiedzy i kupuje książki po to, żeby się dokształcić, a nie tylko żeby mieć, posiadać, pochwalić się „a bo ja mam...”.

„Panta rhei”... wszystko się zmienia i zawsze trzeba polegać na wrażeniach zmysłowych. Tak mawiał Heraklit z Efezu, żyjący około VI w pne. Do dzisiaj możemy te słowa zastosować, bo tak naprawdę „wszystko płynie”, a szczególnie czas. Tylko on może pokazać nam przyszłość. Tylko on może rozwiać ciemną zasłonę kolejnych dni. I tylko on sprawia, ze z każdą kolejna chwilą przemijamy. Nic nie trwa wiecznie, dlatego „nie wchodzimy po raz drugi do tej samej rzeki”. „Kiedy bowiem wchodzę do tej samej rzeki p raz drugi, i ja jestem inny, i rzeka jest inna”.
Reasumując, starożytne ideały odnoszą się do współczesności. Tak naprawdę to my, ze swojej strony, jako ludzie żyjący w XX wieku, nie możemy nic dodać do prawd głoszonych przez myślicieli starożytnych. Nie wiem nic ponad to, co wiedzieli filozofowie żyjący w tamtych czasach. Możemy tylko szczycić się zdobyczami materialnymi naszej cywilizacji.