Co to jest przyjaźń?

Przyjaźń - duchowa, emocjonalna i platoniczna więź łącząca dwoje lub więcej ludzi, oparta na wzajemnym zrozumieniu, wspólnych doświadczeniach. Przyjaciel to "drugie ja" (Teofrast z Eresos), "połowa duszy mej" (Horacy). Przyjaźń jest cnotą, złotym środkiem między wadami wrogości i pochlebstwa. Cechami idealnej przyjaźni są: zaufanie i wierność, życzliwość i szczerość. Arystoteles rozróżnił 3 rodzaje przyjaźni: opartą na wzajemnej korzyści, na przyjemności i na doskonałości.

"Otwarte serce jest zaproszeniem do przyjaźni."
Aldona Różanek

Dla każdego człowieka słowo "Przyjaźń" ma odmienne znaczenie. Jeden nazywa przyjacielem osobę, która przebywa z nim większość czasu w tym ciężkim życiu. Inni znów potrzebują przyjaciela do załatwiania takich spraw, w których sami by nie dali sobie rady. Takie osoby przychodzą do nas tylko po to by im pomóc. Lecz gdy my ich o coś poprosimy, a one nam odmawiają albo wymigują się, to czy taka osoba jest naszym przyjacielem?

Większość ludzi rzuca tym słowem w każdego człowieka, lecz każdy powinien nauczyć się rozróżniać "Przyjaciół prawdziwych, oddanych Twemu sercu" od "Przyjaciół prowizorek, którzy tylko czekają na nasze potknięcia by bardziej wbić nas w ziemię". Znalezienie przyjaźni jest bardzo trudne, możliwe, że najtrudniejsze w naszym życiu. Każda osoba chce mieć przyjaciela. Każdy chce mieć swoją drugą połowę w życiu, tzw. "Bratnią Duszę". Czy są na tym świecie ludzie, którzy nie potrzebują takiej osoby, która wysłucha ich, która doradzi w trudnych chwilach życiowych, która da kopniaka kiedy popełnia się błędy? Każdy na tym świecie potrzebuje osoby, która wskoczy za nią w ogień. Lecz czy każdy na taką osobę zasługuje? Jeżeli zawiedzie nas osoba, która nazywała nas swym przyjacielem, to czy powinna być nas warta? Takie sytuacje mocno dają nam do myślenia, czy to jest mój przyjaciel, czy powinnam dalej walczyć o to, co nas łączyło, czy nie powinnam szukać dalej? Jest to bardzo trudne, ponieważ każdy ma swoje życie i każdy decyduje sam o swoim życiu. Nikt nam nie powinien doradzać w takich sprawach, bo przyjaźń jest jedna i powinna być do końca życia. Jeżeli ktoś myśli, że ta właśnie osoba powinna być jego "Bratnią Duszą" to powinien walczyć o nią i na temat tej osoby nie rozmawiać z innymi, bo ludzie są bardzo zazdrośni i większość chce zniszczyć to, co łączy nas z kimś.

Większość ludzi mówi: "Ty jesteś moim przyjacielem, Witam Cię przyjacielu…" itd. itd. To są tylko i wyłącznie słowa. Tak jak mówienie osobie starszej, którą się spotyka na ulicy "Dzień Dobry". Mówi jej się to, bo jest taki zwyczaj. A ilu osobom, które spotyka się na ulicy i życzy dobrego dnia, tak naprawdę szczerze się tego życzy? Trzeba samemu sobie na to odpowiedzieć
i przemyśleć to, bo z przyjaźnią jest podobnie. Przyjaźń jest większym skarbem od wielu innych rzeczy, które nas w życiu spotykają. Jednak trzeba uważać. Większość przyjaźni nie urywa się, tylko więdnie. Mijający czas potrafi zniszczyć wszystko, co spotka na swej drodze. Możliwe, że nie spotkamy się w cztery oczy ze swoim przyjacielem przez dłuższy czas (miesiąc, rok). Będzie nas to bolało, że nie rozmawiamy z tą osobą tak jak dawniej. Powodów jest wiele. Głównym jest miłość tej drugiej osoby do kogoś innego płci przeciwnej. Przyjaźń może być również tej samej płci, lecz przyjaźń odmiennej płci mocno boli, a szczególnie kiedy jedno z przyjaciół myśli o swej "Bratniej Duszy" jako partnerze do dalszego życia. Jest to bardzo męczące i daje do myślenia czy "Przyjaźń jest ważniejsza od miłości?". Podobno miłość przemija, a przyjaźń pozostaje. Przyjaźń, wzajemna serdeczność, uczynność, dobroć są poszukiwanymi wartościami. Dlaczego tak się dzieje? Gdyż mało jest ludzi zdolnych do prawdziwej przyjaźni. Jest za to dużo ludźmi niezdolnych do tego uczucia. Niech każdy sam sobie szczerze odpowie, czy jest zdolny do bycia prawdziwym przyjacielem drugiego człowieka. Jeśli ktoś chce być czyimś przyjacielem to musi poznać daną osobę z każdej strony. To nie może trwać tydzień albo dwa. Na to trzeba dużo więcej czasu. Jeżeli będziemy przebywać z tą osobą dużo czasu, to nie zobaczymy tego, co powinniśmy. Patrząc z zewnątrz na tą osobę poznaje się, co ją fascynuje, jakie ma problemy, co ją bawi, a co smuci oraz wiele innych spraw. Kiedy żegnamy przyjaciela, nie należy się smucić, ponieważ jego nieobecność pozwoli nam dostrzec to, co najbardziej w nim kochamy.

Jak można poznać, zrozumieć oraz pomóc, gdy nasz przyjaciel ma problemy?
Są ludzie, którzy potrzebują osoby, która ją wysłucha. W takiej sytuacji wystarczy tylko słuchać. Jeżeli nie czujemy się na siłach by pomóc w danej sytuacji, to nie róbmy tego, bo takie osoby potrzebują tylko kogoś, komu mogą powiedzieć o swych problemach. Jest dużo takich osób.

Są ludzie, którzy potrzebują kogoś, komu mogą się wypłakać, bo ich problemy przerastają ich samych. Niektórzy mają nawet więcej problemów niż kilka osób naraz. W tym przypadku należy wczuć się w daną sytuację, wniknąć w nią, tak jakbyśmy my mieli ten problem; udawać, że też taki problem mamy i wtedy ta osoba stanie się bardziej otwarta dla nas. Będzie lepiej nam ją zrozumieć, a co za tym idzie – dać pomoc.

Są też osoby, lecz w małej ilości, które nie chcą rozmawiać o swoich problemach. Głównym powodem jest to, że nie chcą martwić innych, bo wiedzą, że ktoś też by się przejmował ich losem. Zamykają się w sobie. Taka osoba udaje, że wszystko jest dobrze, po prostu robi dobrą minę, ale w środku wszystko ją zżera. Potrzebuje pomocy, ale ją odtrąca. Takiej osobie ciężko pomóc, bo nie wiemy o co jej chodzi, gdyż nigdy nam tego do końca nie powie w 100%. Taka osoba na pewno potrzebuje pomocy, ale trzeba to z niej wydusić.

W przyjaźni najważniejsze jest serce i otwarta dusza. Powinno się ją pielęgnować dzień w dzień, bo brak czasu dla przyjaźni może spowodować jej zwiędnięcie. Rzeczy wokół nas zmieniają się, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego. By przyjaźń trwała wiecznie, dwie osoby powinny pamiętać o kilku sprawach.:

1. Zaufanie – W dzisiejszym świecie na zaufanie trzeba sobie zasłużyć. By komuś zaufać należy się przekonać za pomocą mijającego czasu czy dana osoba nas okłamuje i czy możemy mówić wszystko naszemu przyjacielowi. W życiu mogą nas spotkać takie sytuacje, kiedy powiemy komuś coś, a ta osoba wykorzysta to przeciwko nam, bo większość ludzi tylko czeka na nasze błędy. Zaufać komuś to znaczy wiedzieć, że nasza Bratnia Dusza chce nam pomóc. Ludzie mówią sobie nawzajem "Ufam Ci", ale na ile procent jest to szczera prawda? Jeżeli raz się na kimś zawiedliśmy to trudno będzie nam zaufać tak jak dawniej. Można komuś wybaczyć, ale nie zaufać znów. Po prostu na to trzeba dużo czasu. Wiadomo, że człowiek uczy cię na błędach, lecz nie powinien ich popełniać ponownie. Zaufać komuś tzn. być pewnym tej drugiej osoby, wierzyć w jej słowa, liczyć na to, że nie będziemy musieli prosić się o pomoc, ta osoba nie może nas zdradzić, zawieść oraz okłamywać.

2. Szczerość, Prawdomówność – Mało kto jest prawdziwym przyjacielem, bo brakuje nam szczerości. Są ludzie, którzy dla dobra innych starają się ominąć prawdę. Czytając ten cytat można dojść wniosku, że niekiedy zatajenie prawdy nie jest złe: "Czego oczy nie widzą temu sercu nie żal". Spotkają nas w życiu sytuacje, kiedy będziemy woleli nie mówić czegoś, by kogoś nie zranić. Jednak istnieje też powiedzenie, że najgorsza prawda jest lepsza od kłamstwa. Tę kwestię sporną każdy powinien rozstrzygnąć sam, ale na pewno każdy z nas znajdzie się w sytuacjach, w których nie będzie wiedział, co zrobić.

3. Pomoc – Jeśli widzimy kogoś, kto nie ma z kim pogadać albo dostrzegamy, że kogoś coś gnębi to powinniśmy dać z siebie wszystko, żeby mu pomóc, bo każdy człowiek ma dobre i złe dni. Każdy pewnie nieraz miał problemy, na nic nie miał ochoty, chciał wszystko zniszczyć. Dlatego trzeba sobie pomagać w każdej chwili.
"Na miły Bóg, życie nie tylko po to jest by brać, życie nie po to by bezczynnie stać i aby żyć Siebie samego trzeba dać...."
Stanisław Sojka

4. Serce i Sumienie, Miłość i Wyrzeczenia – Bez wątpienia prawdziwy, wierny przyjaciel powinien być kimś, kto leczy nasze codzienne, życiowe choroby i troski. Najważniejsze jest w człowieku serce. Niektórzy ludzie mogą być niewykształceni, mogą nie znać się na technice, malarstwie i wielu innych rzeczach, ale właśnie oni mogą być zdolni do gorących uczuć, mogą mieć wielkie, przepełnione miłością serca. Tacy ludzie wszystkich ogarniają swoją miłością, wszyscy są dla nich jak krewni lub wypróbowani przyjaciele.