Charakterystyka zajęczaków

Zajęczaki



Rząd Lagomorpha, obejmujący rodziny zającowatych i szczekuszkowatych,jest znana grupą zwierząt, charakteryzującą się dużymi uszami i szerokim rozstawieniem oczu. Zajęczaki występują na wszystkich kontynentach a do wielu rejonów zostały sztucznie wprowadzone przez człowieka. Nie występują w poludniowo-wschodniej części Azji. Są typowymi zwierzętami zamieszkującymi tundrę, tereny skaliste, stepy, a niektóre gatunki występują na obszarach leśnych.



Szczekuszki są małymi zajęczakami ważącymi od 80 do 300 gramów. Maja zaokrąglone uszy i brak im ogona. Przebywają w szczelinach i norach na terenach skalistych i stepowych. Szcze-kuszki odżywiają się pokarmem roślinnym. Latem zaczynają gromadzić zapasy jedzenia na zimę, ukrywając je pod skałami lub w norkach. Jeden z gatunków trzyma zapasy przez cały rok.



Zające i króliki

Zające i króliki należą do rodziny Leporidae. Znacznie różnią się między sobą wielkością: naj-mniejszy, królik karłowaty waży do 300 gramów a największy, zając bielak – do 5 kilogramów.

W wielu częściach świata przedstawiciele tej rodziny są wielkimi szkodnikami.



Królik europejski przewieziony przez osadników do Australii i Nowej Zelandii, stał się plagą. W Australii wygięcie niektórych torbaczy wiąże się z obecnością królików. Króliki są bardzo płodne. Jedna samica w okresie lęgowym, od stycznia do sierpnia, może wydać na świat do 30 mło-dych. Rodzą się ślepe, mało aktywne i pokryte cienkim futrem, ale po trzech i pół miesiącach są zdolne do wydawania potomstwa. Są aktywne przez całą dobę. Żyją w dużych grupach zorga-nizowanych społecznie, w którym dominują wybrane samce i samice. Głównymi wrogami są lisy i łasice. Sygnałem ostrzegawczym w czasie niebezpieczeństwa jest zgrzytanie zębami. Długie kończyny tylne są przystosowane do szybkiego biegu.



Zające w przeciwieństwie do królików są samotnikami. W pary lub małe grupki łączą się w okre-sie lęgowym. Mioty zajęcy są mało liczne a małe są owłosione, ruchliwe i mają otwarte oczy. Okres lęgowy trwa od kwietnia do maja. Zając polarny jest dobrze przystosowany do życia w tundrze na północy Ameryki zmieniając futro od białego w zimie do brązowo-szarego latem. Dwa odmienne gatunki zająca żyją w Afryce. Prowadza nocny tryb życia a wciągu dnia kryją się w legowiskach. Odżywiają się trawą. Występuje na pustyniach, stepach i górach.