Znaczenie ssaków w przyrodzie i życiu człowieka

Ssaki są to zwierzęta tworzące najwyżej uorganizowaną gromadę podtypu kręgowców, typu strunowców.

Mają duże znaczenie w przyrodzie i w życiu człowieka.

Tak na przykład wśród zwierząt domowych odgrywają największą rolę, znacznie przewyższającą rolę innych grup: ptaków, ryb czy owadów. Z punktu widzenia zoologicznego udomowienie jest specyficznym zjawiskiem bliskim symbiozie: pozwoliło obu partnerom, a więc zarówno gatunkom udomowionym, jak i człowiekowi opanowanie nowych środowisk i znacznie zwiększenie populacji. Istnieje pewna granica między ssakami domowymi i nieudomowionymi. Niektóre zwierzęta domowe mogą zdziczeć, istnieć i rozmnażać się bez opieki człowieka. Przykładem takiego ssaka jest Słoń Indyjski. Ok. 2 tys. lat p.n.e. używano go do celów wojennych. Wiele gatunków ssaków futerkowych, niezaliczanych zwykle do zwierząt domowych, od wielu pokoleń żyje w hodowli, gdzie uzyskano ich nowe rasy.

Ssaki udomowione to z reguły gatunki żyjące społecznie, w warunkach naturalnych. Być może, że zdolność podporządkowania się przewodnikowi stada ułatwiła ich podporządkowanie człowiekowi. Ssaków udomowionych nie jest zbyt wiele. Są to słoń indyjski. Zazwyczaj drapieżniki: psy, koty, fretki, z parzystokopytnych świnie, wielbłądy jedno i dwugarbne, lamy, alpaki, owce, kozy, bydło domowe, z nieparzystokopytnych można wymienić konia i osła, z zajęczaków królika, z gryz. Udomowienie ssaków jest największym i najdłużej trwającym eksperymentem przeprowadzonym przez człowieka na zwierzętach. Tym bardziej podkreślić należy, że mimo ogromnej zmienności morfologicznej gatunków domowych nie udało się człowiekowi uzyskać w hodowli ani jednego nowego gatunku ssaka. Cała ta ogromna zmienność zwierząt, jaką widzimy w hodowli, ma charakter zmienności wewnątrzgatunkowej. Każdy gatunek zwierzęcia domowego pochodzi od jednego gatunku dzikiego, a przemiany jakim podlegał nie osiągnęły stopnia różnic gatunkowych. Formy domowe należą więc zoologicznie do tego samego gatunku co ich dzicy przodkowie, choć często, dla wygody, określa się je odrębną łacińską nazwą gatunkową.