Czy miłość w życiu człowieka jest pomocą czy przeszkodą

„Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą”.

Ks. Jan Twardowski
„Śpieszymy się”

Krążą wśród ludzi różne sformułowania na temat miłości. Mówi się, że „miłość dodaje skrzydeł”, że „jest motorem wszelkich działań” i to jest prawda. Miłość jest piękna to dla niej ludzie budzą się codziennie z uśmiechem, na twarzy, z chęcią do życia. Dla niej są w stanie wiele poświęcić. Również dla niej zaczynają dbać o siebie i swój wygląd zewnętrzny.
Miłość powoduje, że staramy się czynić w życiu dobro. Żyjemy po to by znaleźć swą drugą połowę. Gdy ją znajdziemy robimy wszystko dla niej i z myślą o niej. Dzięki temu uczuciu powstają wspaniałe dzieła literackie, ale nie tylko, również malarze, rzeźbiarze czerpią natchnienie z miłości. Zarówno tej szczęśliwej jak i nieszczęśliwej. Dla wielu ludzi miłość jest pomocą w ich codziennym życiu. Są aktywniejsi, lepsi, szczęśliwszy.
Ostatnio usłyszałem w wiadomościach TV, wypowiedź Jana Pawła II na temat miłości dotyczyło to sytuacji w dzisiejszym świecie. Papież powiedział, że:

„Miłość jest zawsze silniejsza od nienawiści i śmierci”.

Spróbuję jednak wykazać na podstawie kilku postaci literackich i filmowych, że miłość ma niestety też, to drugie oblicze, drugą stronę medalu.
Może w życiu przeszkadzać wręcz ograniczać a nawet niszczyć, zarówno ta odwzajemniona i ta nieodwzajemniona.
Najpiękniejszym dramatem miłosnym w literaturze opowiadający o szaleńczej miłości dwojga ludzi jest „Romeo i Julia” Williama Szekspira.
Pochodzili oni z dwóch zwaśnionych rodów Montekich i Kapuletich. To było powodem tego, że ich miłość była tek trudna. Kochali się jednak mimo wszelkich przeciwności losów. Tragedia ta była powodem wielu ekranizacji „Romea i Julii”
Dzieło to jest przykładem na to, że miłość może doprowadzić do tragedii. W tym przypadku do samobójstwa obojga kochanków. Straszne jest to, że dopiero śmierć Romea i Julii przyczyniła się do zgody między rodami.

Następną postacią literacką, którą miłość zniszczyła i przeszkadzała normalnie żyć był Stefan Wokulski Bohater „Lalki” Bolesława Prusa.
Wokulski był nieszczęśliwie zakochany w pannie Izabeli Łęckiej pochodzącej z zubożałego rodu arystokratycznego. Jej pochodzenie tak inne od pochodzenia Wokulskiego było przyczyną niespełnionej miłości. Chcąc zdobyć jej serce pomnażał majątek bywał w dobrym towarzystwie, podejmował niewłaściwe decyzje zagrażające jego bytowi. Wszystko co robił, co mówił i jak postępował robił dla Izabeli by być przez nią zauważony. Z człowieka rozsądnego pełnego emocji do życia i pracy stał się człowiekiem rozgoryczonym i zmęczonym życiem. Porzucił marzenia o karierze naukowej. Stał się człowiekiem bogatym dzięki miłości i nieżyczliwym pozbawionym marzeń. Idealnie do Wokulskiego pasuje określenie Miłość jest ślepa.

Jednym z dziesięciu filmów zwanych „dialogiem Kieślowskiego” jest „Krótki film o miłości”.
Bohater tego filmu Tomek pracuje na poczcie. Jest zakochany w Magdzie kobiecie dużo starszej od niego. Uwielbienie to doprowadza Tomka do tego, że swój czas wolny od pracy spędza na podglądaniu Magdy. Jego życie toczy się między pocztą a swoim mieszkaniem, w którym najważniejszym meblem jest stół przy oknie, na którym stoi luneta. Chwile spędzane na podglądaniu są najszczęśliwszymi w jego życiu. Poza tym nic nie robi jego myśli są skierowane tylko na to jak doprowadzić do spotkania miedzy nimi.
Wypisywał fałszywe zawiadomienia o przekazie pieniężnym do jej skrzynki.
Wszystko robił z myślą o niej niezwarzając na swoje życie.
Brak odwzajemnionego uczucia przycinało się do targnięcia się na swoje życie.
Nie widział wyjścia z tej sytuacji. Naszczęście próba samobójstwa niepowiodła się.

Miłość nie zawsze pomaga równie często przeszkadza w normalnym codziennym życiu. Myśle, że zależy to również od człowieka, na ile potrafi walczyć z nieszczęśliwą miłością.
Miłość czyni ona życie ciekawszym, pomaga się rozwijać i spełniać marzenia.
Sądzę również, że miłość różnie się w zależności od wieku.
Zgodnie z piosenką Trubadurów „cóż wiemy o miłości mając szesnaście lat”.
To chyba prawda im jesteśmy starsi tym bardziej rozumiemy i potrafimy sobie poradzić z trudną miłością.