Różne sposoby wyrażania miłości w poezji.

Miłość to emocje i doświadczenia zachodzące z powodu silnej więzi. Jest ona też przedmiotem i źródłem inspiracji dla poetów, czy też twórców sztuki. Sposobów wyrażania miłości jest wiele – poprzez słowa, gesty, czyny… Adam Asnyk – poeta z epoki pozytywizmu pisze o miłości duchowej. Jego liryka była wyrazem rozterki duchowej. Od około 1870 roku pisał erotyki oparte na motywach ludowych oraz lirykę refleksyjną.
Asnyk w swoim dziele ‘’Jednego serca! Tak mało, tak mało…’’ pisze o potrzebie jednej, jedynej osoby. Mowa przede wszystkim o duchu, a nie o ciele. Podmiot liryczny wyraźnie wskazuje, że pragnie jednej miłości na całe życie. Świadczą o tym słowa ‘’jednego serca, jednych ust’’. Poeta idealizuje miłość. W swoim związku pragnie kogoś trudnego. Podmiot liryczny wyraźnie wskazuje, że chce tak mało, ale jednak żąda za wiele. Asnyk być może odwołuje się do swoich doświadczeń. W przeszłości nie miał szczęścia do miłości, jego pierwsza kobieta go zostawiła. Teraz pragnie wręcz kobiety anioła.
Utwór ‘’Jednego serca! Tak mało, tak mało…’’ jest sonetem. W erotyku występuje mnóstwo wykrzyknień, które potęgują potrzebę miłości podmiotu lirycznego. Powtórzenia takie jak ‘’Jednego serca! Jednych ust!’’ wskazują natomiast na podkreślenie, że poeta nie żąda przecież tak wiele. W tekście pojawiają się też paralelizmy. Dzieło Asnyk jest liryką bezpośrednią.
Zupełnie inny sposób wyrażania miłości prezentuje Kazimierz Przerwa-Tetmajer, poeta Młodo Polski. Tetmajer był wielokrotnie zaręczony, jednak nigdy się nie ożenił.
Według podmiotu lirycznego kobieta powinna być niewinna. W dziele ‘’Lubię, kiedy kobieta…’’ opisany został akt seksualny. Każda strofa opisuje zachowanie kobiety, która nie mogła przyznać się do tego, że jest jej dobrze. Świadczy o tym fragment ‘’I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania przyznać, że czuje rozkosz’’. Słowa ‘’lubię to’’ podmiotu lirycznego mogą wskazywać na hedonistyczne podejście do kobiety. Fascynacja trwa tylko w danej chwili. Podczas pierwszych trzech strof autor zachwyca się płcią przeciwną. Dopiero w czwartej zwrotce jego zainteresowanie wyraźnie spada. Podmiot liryczny lubi, kiedy kobieta leży obok niego, jednak myśli mężczyzny nie skupiają się na niej. Prawdopodobnie myśli o innej osobie, ale mógł też zasnąć. Być może było to uczucie krótkotrwałe i jednorazowe.
Utwór ‘’Lubię, kiedy kobieta…’’ podobnie jak ‘’Jednego serca! Tak mało, tak mało…’’jest incipitem. Mamy do czynienia z liryką bezpośrednią. Język użyty w liryku erotycznym wskazuje na elementy cielesności. Epitety wskazują na rozkosz oraz pragnienia mężczyzny. Rzeczowniki takie jak ‘’żądza’’, ‘’rozkosz’’, ‘’pożądanie’ świadczą, że jest to erotyk. W każdej zwrotce powtarzają się słowa ‘’lubię to’’, jest to paralelizm kompozycyjny.
Każdy człowiek ma potrzebę wyrażania miłości i czułości. Potrzebuje przybywania z drugą osobą, rozmowy z nią. Często samo spojrzenie mówi o uczuciach znacznie głębszych niż te, które można wyrazić słowami. Nie można pozostawać nieczułym, zwracając się do ukochanej osoby. Spojrzenia, gesty, ton głosu, czy też pocałunek okazane ukochanej osobie potrafią wyrazić po prostu miłość.