Problematyka ludzkiej egzystencji.

Problematyka ludzkiej egzystencji, to temat chętnie podejmowany przez autorów w każdej epoce. Jest to zawsze aktualne zagadnienie, bo człowiek chce znac odpowiedzi na nurtujące go pytania, jakim z pewnością jest sens ludzkiego cierpienia.

Od początków istnienia literatury obiektem zainteresowania twórców było ludzkie życie. Wybinty twórca polskiego renesansu, Jan Kochanowski, stracił swoją ukochaną córkę Urszulę. W rozpaczy napisał treny, jako wyraz bólu, żalu i tęsknoty. Autor mówi, że na nic zdała się stoicka postawa, której uczył się przez długi okres swojego życia. Sugeruje, że człowiek nie potrafi wyzbyc się uczuc i proba zrobienia tego, jest bezcelowa.

Na początek ważna jest odpowiedz na pytanie czym jest cierpienie? Stanowi ono nieodłączny element naszego życia. Tak jak radośc, tak i smutek jest jednym z wielu uczuc, jakich doświadczamy. Cierpienie objawia się płaczem, zamknięciem w sobie czy też obwinianiem innych za swój los. Może dac nam solidną lekcję przetrwania w świecie pełnym stresu i niepokoju oraz nauczyc się opanowywania emocji i strachu. Z drugiej strony, może również zniszczyc człowieka i sprawic, że zniknie dawna osoba, a pojawi się nieśmiała, cicha i przestraszona postac. Prawidłowej postawy wobec bólu może nas nauczyc przykład biblijnego Hioba.

Hiob, człowiek ze wschodu, był osobą bogatą, bogobojną i szlachetną. Miał siedmiu synów i trzy córki. Szatan widząc jego szczęście, zawiera układ z Bogiem i wystawia go na próbę.
Spada na niego pasmo nieszczęść i porażek. Bydło zostaje mu skradzione, owczarnia zapala się od uderzenia pioruna, a silny pustynny wiatr zrównuje jego dom z ziemią, grzebiąc pod nim wszystkie dzieci bohatera. Mimo wszystko, Hiob z pokorą przyjmuje wszystkie nieszczęścia, które go spotykają i mówi „Pan Bóg dał, Pan Bóg wziął, niech się dzieje Jego Święta wola, niech imię Jego będzie błogosławione”. Szatan, który miał nadzieję, że zniszczy jego wiarę, postanawia dalej nękac Hioba i zsyła na niego trąd. Wtedy samotny, chory i pozbawiony miejsca zamieszkania człowiek, zamieszkuje przy wejściu do wsi. Nie stracił wiary w Boga, chociaż uskarża się na swój los. Podkreśla, że porażki nie są karą za grzechy, kiedy wypowiada słowa „czołem w proch uderzyłem, oblicze czerwone od płaczu, w oczach już widzę pomrokę, choc rąk nie zmazałem występkiem i modlitwa moja jest czysta”. Szatan pod obliczem przyjaciół namawia go do obwiniania Boga za swoje klęski, jednak ten odpowiada „Jeśli zgrzeszyłem, niech mi Pan Bóg przebaczy. Oby moje cierpienia obmyły moje winy,. Lecz nie będę złorzeczył Jego Świętemu Imieniu, dochowam Mu ufności!”. Stwórca wynagradza mu jego niezłomną wiarę i wkrótce oddaje mu dom, rodzą mu się nowe dzieci i odnawia gospodarstwo. Historia Hioba uświadamia nam gorzką prawdę, że cierpienie jest nieodłącznym składnikiem życia człowieka, a przeżyte cierpienie może przynieśc nam korzyści, umocnic nas wewnętrznie i uwrażliwic nas na cudzy ból.

Księga Hioba podejmuje problem niezawinionego cierpienia. Czy cierpienie jest karą za nasze czyny? Autor, mówi, że nie. Twierdzi, że Stwórca ma swoje plany i nie wtajemnicza w nie człowieka, bo są dla niego za trudne, jednak powinno się przyjąc je z pokorą. Zastanawiamy się więc, czy warto być niewinnym i wiernym Bogu? Autor mówi, że tak, bo mimo problemów, ufnośc Panu pozwala uzyskac „spokój w cierpieniu”. Taka wiernośc Stwórcy daje uczucie podległości, jednak pozwala też poczuc się bezpiecznie. Księga należąca do ksiąg mądrościowych, porusza zagadnienie teodycei. Usiłuje pogodzic sprzeczności: między obrazem Boga, jako źródła dobra, a istnieniem (za Jego zgodą) zła na świecie.

„Każdy musi odkryc własną drogę”- tak powiedział Jean Paul Sartre. Jak życ? Myślę, że odpowiedz na to pytanie pozwala nam znaleźć Księga Hioba.


Powodzenia ; )
Marta