Problematyka ludzkiej egzystencji na podstawie "Księgi Hioba" i "Antygony"

Problematyka ludzkiej egzystencji to temat bardzo chętnie podejmowany przez twórców różnych epok. Zagadnienie to będzie zawsze aktualne i uniwersalne ,ponieważ złożoność natury człowieka już od początków budziła zainteresowanie artystów i skłaniała do analizy zachowań ludzkich ,ciągłego pogłębiania wiedzy o psychice i duchowej stronie każdej żyjącej i myślącej istoty. Saint – Exupery bardzo trafnie ujął w swych słowach myśl ,iż człowiek tak naprawdę poznaje siebie i swe prawdziwe oblicze w chwili próby. Doskonałą odpowiedzią na pytanie ,jakie sytuacje sprawiają ,że odsłaniamy siebie samych i odkrywamy swe zachowania i cechy dotąd ukryte ,są słowa autora „Małego księcia” : „ Mierząc się z przeszkodą, człowiek poznaje samego siebie”. Życie stawiało , stawia i stawiać będzie zawsze wyzwania każdemu z nas. Przeszkody ,jakie spotykamy na drodze swojego życia , nie pojawiają się bez celu. To dzięki nim poznajemy swe prawdziwe oblicze i twarze innych , to one umacniają charakter i osobowość oraz umożliwiają poznanie swej siły w trudnych sytuacjach.
Jest bardzo dużo interesujących utworów , w których bohaterowie napotykają różnego typu przeszkody , które uzmysławiają im , jak głęboko potrafią dotrzeć do dotąd nie poznanych zakątków swej duszy i psychiki. Wybrałam jednak te, które wydają mi się najbardziej godne uwagi.

Jednym z najważniejszych przykładów ,który można odnaleźć już w literaturze antycznej jest starotestamentowa „Księga Hioba”. Głównym jej bohaterem jest Hiob –człowiek zamożny i majętny pochodzący z Arabii Skalistej. Był on zacny , szanował prawo Boże i nie czynił nic złego. Niewątpliwie wyróżniał się on spośród innych ludzi swą pobożnością. Utwór ten może podsunąć czytelnikowi odpowiedzi nad rozważaniem o istocie niezawinionego cierpienia .Na podstawie życia Hioba ujrzeć można pełny obraz cierpienia ,jakie może spotkać człowieka. Bóg go dotkliwie doświadczył, zesłał na niego trąd , trzęsienie ziemi , utratę dzieci i majątku, jednak bohater mimo skrajnej rozpaczy nie zaparł się Jego ,wciąż widział w Nim swego przyjaciela i zbawcę, a ten zwrócił mu w nagrodę szczęście. Uważam ,że celem tej opowieści jest przyniesienie ulgi cierpiącym lub obawiającym się cierpienia. Głosi ,że warto być niewinnym ,bezgrzesznym i nigdy nie wątpić w Boskie zamiary. Nie chroni to wprawdzie przed próbą cierpienia , lecz przynosi spokój i ukojenie , który przysługuje niewinnemu. Pragnę również stwierdzić ,iż cierpienie nie jest karą za grzechy bowiem nie można w życiu uniknąć cierpienia, nawet żyjąc w cnocie i pobożności . Jest ono wpisane w ludzkie życie i choć niektórym ludziom to trudno pojąć, widocznie jest potrzebne i uzasadnione. Na przykładzie Hioba można stwierdzić ,iż cierpienie ma charakter wychowawczy, zawsze głęboki sens oraz dowodzi miłości Boga do człowieka.

W tragedii Sofoklesa pt. „Antygona” ukazane zostały problemy ogólnoludzkie, zawsze i wszędzie aktualne. Tytułowa bohaterka utworu zostaje poddana ciężkiej próbie swego charakteru, wierności wyznawanym ideałom, jakimi kierowała się w życiu. To postać tragiczna ,która ponosi śmierć ale to ona tak naprawdę zwycięża. Antygona kieruje się miłością do Polinejkesa , który według prawa ustanowionego przez Kreona nie może zostać pochowany , ponieważ zdradził swą ojczyznę – Teby. Najpoważniejszą, moim zdaniem, przeszkodą dla Antygony , była decyzja Kreona , która zabraniała jej godnego pochowania brata. Jednak córka Edypa nie zmienia stanowiska , nawet , gdy wie ,iż może przypłacić to życiem. Cechuje ją silne poczucie obowiązku i niezwykła siła wewnętrzna, która nakazuje jej pogrzebać Polinejkesa. Bohaterka samotnie przeciwstawia się despotyzmowi Kreona ale idąc na śmierć nie prosi o przebaczenie. Dla prawdy ,którym służy poświęca życie i miłość do Hajmona. Antygona znalazła się w tragicznej sytuacji Doświadcza ona nie tylko śmierci brata ,ale i zostaje wystawiona na próbę wierności swym ideałom i prawu boskiemu. Może się wydawać ,że Sofokles chciał udowodnić swym czytelnikom, że człowiek jest istota zdolną do największych poświęceń , mimo że być może często sam nie zdaje sobie z tego sprawy