Igrzyska olimpijskie w starożytnej Grecji.

Olimpia – najsłynniejsze miejsce kultu Zeusa w starożytnej Grecji. Do najważniejszych budowli w świętym gaju należy świątynia z posągiem Zeusa. W pobliżu świątyni wybudowano stadion z widownią na 20 tysięcy osób i wiele innych obiektów sportowych.

Igrzyska olimpijskie odbywały się w Olimpii co cztery lata na cześć Zeusa. Pierwsze igrzyska olimpijskie odbyły się prawdopodobnie w 776 r p.n.e. Brać udział w igrzyskach mogli tylko nadzy mężczyźni, a kobiety, cudzoziemcy i niewolnicy nie mogli do nich przystępować. Zapalenie ognia olimpijskiego symbolizowało otwarcie igrzysk olimpijskich. Nagrodami za pierwsze miejsca były wieńce z gałązek oliwnych i wieczna chwała. W późniejszych latach obdarowywano zwycięzcę również pieniędzmi, co prowadziło do nieuczciwej walki. Zwycięzców uważano za bohaterów, pisano dla nich wiersze i stawiano pomniki.
Starożytne dyscypliny sportowe:

PIĘCIOBÓJ
- biegi: wykonywane na trasie 192 m,
- skok w dal: wykonywane przez każdego uczestnika po trzy razy,
- rzut dyskiem: dysk ważył około 6 kg, były to kamienne lub metalowe krążki,
- rzut oszczepem: oszczepy były wykonane z lekkiego drewna,
- zapasy: zwycięzcą był ten, który trzykrotnie powalił swego przeciwnika na ziemię,

ATLETYKA CIĘŻKA
- boks: uczestnicy owijali dłonie miękkim rzemieniem, który chronił palce przed wybiciem, a ciosy dzięki niemu były słabsze,
- pankration: połączenie boksu z zapasami.