Kazania Sejmowe

"Kazania sejmowe" są przykładem publicystyki publicznej. Piotr Skarga napisał je z myślą wpłynięcia na obradowujących wówczas posłów. W tym czasie Piotr Skarga był królewskim kaznodzieją i to on odprawiał mszę rozpoczynającą obrady Sejmu. Ksiądz widząc do czego prowadzi niezgoda próbował uświadomić posłom zagrożenia, przed którymi stoją. Osiem "Kazań sejmowych" to osiem rozdziałów rozprawy politycznej o najważniejszych niedomaganiach Rzeczypospolitej i o sposobach ich przezwyciężenia.

Składają się z sześciu części:
W kazaniu I o tytule "O mądrości potrzebnej do rady" autor opisuje i charakteryzuje choroby na które cierpi Rzeczypospolita. Kazanie to pełni rolę jakby wstępu do utworu, opisuję ogólną problematykę. Główną myślą jest moralność narodu. Skarga uważał, że jeśli naród posiada moralność to państwo ma się dobrze i rośnie w siłę.

W kazaniu II "O miłości ku ojczyźnie" autor wylicza sześć chorób Rzeczypospolitej. Są to m.in.: osłabienie pozycji króla, tolerancja religijna, brak miłości do ojczyzny, kłótnie wśród szlachty, które poważnie osłabiają rządy w Polsce. Autor domaga się miłości do ojczyzny, miłości bezinteresownej, która nie przynosi zysków. Te słowa kierował głównie do bogatej szlachty i do magnaterii, którzy dbali wyłącznie o swój majątek. W tym kazaniu użył słynnej alegorii o tonącym statku.

W kazaniu III "O niezgodzie domowej" autor stwierdza, że Polacy powinni się zgadzać ze sobą, ponieważ łączy ich bardzo wiele rzeczy: religia, takie same prawa, ten sam władca, miłość do bliźniego. Brak tej zgody może doprowadzić do rozpadu państwa.

W kazaniu IV oraz V Skarga próbuje uświadomić ludziom iż reformacja swoboda religijna pogłębia niezgodę między narodem i kieruję Polskę do upadku. Pisarz uważa religię katolicką jako jedynie prawdziwą i słuszną, czemu nie można się dziwić, ponieważ był księdzem katolickim.

W kazaniu VI "O monarchii i królestwie" pisarz uważa, że krajem powinna rządzić jedna osoba - król. Król przy pomocy Rady powinien sprawiedliwie rządzić krajem. Poddani powinni okazywać swojemu władcy szacunek i posłuszeństwo. Natomiast wszystkie przywileje szlacheckie, według Skargi, prowadzą do upadku państwa.