Piotr Czajkowski był jednym z najwybitniejszych rosyjskich kompozytorów. Żył on w latach 1840-1893. W latach 1866-1878 był profesorem konserwatorium w Moskwie, a dzięki pomocy materialnej N. Von Meck poświęcił się wyłącznie pracy twórczej. Odbywał liczne podróże w celach koncertowych między innymi po Europie i Ameryce Północnej. Muzyka Czajkowskiego łączy ze sobą europejskie osiągnięcia techniki kompozytorskiej i bogactwo inwencji melodycznej oraz głęboki emocjonalizm.
W symoniach wiąże on klasykę formy i romantykę założenia. W operach skupia się na psychicznych konfliktach bohaterów, co powoduje przewagę elementów lirycznych.
Muzykę sceniczną napisał do oper:
- Wojewoda (1869)
- Eugeniusz Oniegin (1879)
- Mazepa (1884)
- Trzewiczki (1887, w.g N.W Gogola)
- Jolanta (1892)
- Dama pikowa (1890 w.g A.S. Puszkina)
Jego balety to:
- Jezioro łabędzie (1877)
- Śpiąca królewna (1890)
- Dziadek do orzechów (1892)
Symfonie:
- I g-moll Zimowe marzenia (1866)
- IV f-moll (1877)
- V e-moll (1888)
- V h-moll zwana Patetyczną (1893)
- Manfred (1885)
Uwertury:
- Romeo i Julia (1869)
- Burza (1873)
- Francesca da Rimini (1976)
- Kaprys włoski (1880)
- Francesca da Rimini (1876)