Wskaż w nowelach pozytywizmu hasła epoki.

Charakterystyczne dla nowel były zawarte hasła pozytywistyczne, pracy u podstaw, pracy organicznej oraz emancypacji kobiet. W nowelach uwidaczniały się dążenia społeczne i dydaktyczne pisarzy. Ukazywano w nich życie najuboższych warstw społecznych, narodowościowych, jednostek słabych, skrzywdzonych, smutny los dzieci. W utworach tych pisarze wypowiadali protest przeciw niesprawiedliwości, krzywdzie o poniżaniu.
Wartość najlepszych utworów Bolesława Prusa, Elizy Orzeszkowej oraz Henryka Sienkiewicza polega na prawdziwości obrazu stosunków społecznych i typowości reprezentujących je postaci.
Utwór Bolesława Prusa pt. „Kamizelka” ukazuje niedolę biednej mieszczańskiej rodziny. Poeta w sposób niezwykle piękny ukazuje miłość dwojga ludzi, ich pracę nocami i wzajemne zachęcenie do odpoczynku, ich zachowanie podczas choroby, kiedy wzajemnie się pocieszają i uspakajają, Ich miłość i wytrwałość pomaga im w przezwyciężeniu bólu, cierpienia i lęku. Utwór ten uświadamia nam jak istotną rolę w naszym życiu pełni miłość do drugiego człowieka oraz, że więzy rodzinne są najcenniejszą wartością w świecie.

Doskonałym opisem niedoli i wyzysku chłopa oraz stosunków panujących w Królestwie po uwłaszczeniu jest nowela Henryka Sienkiewicza pt.: „Szkice węglem”. Jest to przykład noweli ludowej będącej krytyką sytuacji panującej na wsi w czasie zaborów. Sienkiewicz krytycznie ocenia stosunki społeczne panujące w kraju, a problemy zostają ukazane w sposób niemalże groteskowy. Problematyka ludowa utworu to próba zwrócenia uwagi czytelnika na tragiczną sytuację chłopa żyjącego pod zaborami w drugiej połowie XIX wieku po wprowadzeniu ustawy uwłaszczeniowej. Chłopi byli bezbronni, niewykształceni, pozbawieni opieki ze strony dworu i pozostawieni własnemu losowi, stawali się także ofiarami carskiej administracji.
Utwór „Szkice węglem” jest oskarżeniem skierowanym przeciwko ludziom odpowiedzialnym za sytuację najuboższych , najbardziej upośledzonych warstw społecznych

Świadoma i konsekwentnie pogłębiana przez Marię Konopnicką postawa solidarności z ludźmi uciskanymi i prześladowanymi znalazła mocne potwierdzenie w noweli „ Mendel Gdański”. Stary introligator Mendel, mieszkaniec Warszawy, to człowiek głęboko związany z miastem, w którym uczciwie przepracował całe życie, z którym dzielił ciężkie chwile powstania i uciski zaborczego. Bezmyślna, okrutna napaść tłumu podburzonego przez przywódców burżuazyjnej sprawia, że zaufanie Mendla do Warszawy, którą słusznie uważął za swoje miasto ojczyste, zostaje zburzone. Załamanie się starca wynikające z utraty najcenniejszej dla niego wartości- zaufania do ludzi i przywiązania do rodzinnego kraju jest najsilniejszym wyrazem protestu, jaki wypowiedziała Konopnicka przeciw uprzedzeniom rasowym. Utwór ten jest doskonałym przykładem pozytywistycznego hasła demokratyzacji i kwestii żydowskiej. Ludzie nie potrafią zaakceptować tego, że w społeczeństwie polskim żyją również przedstawiciele innych narodowości, którzy tak samo maja prawo do własnego życia.
Cykl nowel „Gloria victis” – jest to hołd złożony przez Orzeszkową powstańcom i powstaniu styczniowemu. Autorka odnosi się pełnym uznaniem do powstania, stara się upamiętnić to wielkie wydarzenie i składa hołd poległym, chcąc przywrócić im należne miejsce w historii narodowej, otoczyć ich pamięcią i uznaniem. Zwyciężeni w powstaniu styczniowym są godni chwały już przez sam fakt, że podjęli walkę o wolność, walcząc dali świadectwo wielkości narodu. Ich śmierć nie jest daremna, pamięć o nich da innym motywację i siłę walki..

Nowele pozytywistyczne poruszają problematykę moralną, obyczajową, mówią o sprawach istotnych dla całego społeczeństwa. Znalazła się w nich doskonała dokumentacja warunków i stosunków, w jakich żyło całe społeczeństwo. Nie zawierały one z reguły recepty na zbawienie Polski. Bohaterowie nowel różnią się zasadniczo od bohaterów powieści tendencyjnej. Reprezentują przede wszystkim warstwy upośledzone, zwłaszcza biedotę chłopską i chłopskie dzieci. Bohater pozytywistyczny jest oddany pracy organicznej i pracy u podstaw- niezależnie od tego jaki zawód wykonuje i z jakiego środowiska pochodzi. W ten sposób wyraża swój patriotyzm i wie, że miarą wartości człowieka jest jego praca, stosunek do innych ludzi, miłość do środowiska i przyrody. Moim zdaniem nowele pozytywistyczne są doskonałym odzwierciedleniem proziewów dmyśliętnastowiecznej Polski, kraju pozbawionego demokracji, biednego i zacofanego. Zmuszają nas do zastanowienia nad naszym życiem, postępowaniem wobec innych. Utwory te uświadomiły mi, jak ciężkie było życie w tamtych czasach, i że powinniśmy być szczęśliwi że żyjemy w chwili obecnej, łatwiejszej chociaż pod pewnymi względami, ale wcale nie pozbawionej problemów.