Jan Kalwin

Reformator religijny, twórca kalwinizmu. Urodził się w 1509 w północnej Francji (w Pikardii), a jego rodzice byli ludźmi bardzo religijnymi i od początku przeznaczyli syna do stanu duchownego.

Kalwin studiował w Paryżu, a następnie w Orleanie (teologię i prawo). Jednak z czasem popadł w konflikt z Kościołem katolickim, a w 1534r. wystąpił z niego. Wyjechał z Paryża do Strasburga, a następnie do Bazylei i w końcu do Genewy (1536r.). Z powodu głoszonych nauk musiał opuścić to miasto, ale nie na długo - powrócił do Genewy w 1541r. i osiadł tam na stałe. Cały ten czas poświęcił na opracowanie własnej doktryny religijnej, którą ostatecznie zawarł w 59 tomach, z których najważniejsze to: Institutio christianae religionis i Articuli de Regimine Ecclesiae wydane w 1536r.

W doktrynie Kalwina można dostrzec wiele zapożyczeń z nauk Lutra, Zwinglego, Karlstadta i innych reformatorów. Za jedne źródło wiary uznał Biblię, głosił też teorię o predestynacji (czyli przekonanie, że pośmiertne losy człowieka zależą od woli Boga oraz że ludzie grzeszą dlatego, iż Bóg ich potępił). Zmarł w 1564r.