Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Współczesny układ okresowy zawiera 118 pierwiastków, a pierwiastek 110 jeszcze do niedawna zapisywany symbolem Uun uzyskał nazwę „Darmstadt” i symbol Ds. Pierwiastki ułożone w kolejności rosnącej liczby atomowej tworzą siedem poziomych okresów oraz 18 kolumn (grup) o numerach od 1 do 18. Lantanowce i aktynowce zajmują odrębne miejsce w układzie okresowym. Atomy pierwiastków należących do określonej grupy mają jednakową liczbę elektronów walencyjnych . Każda grupa obejmuje...
- należą do niego pierwiastki grup 13–18 - stan elektronów walencyjnych w atomach tych pierwiastków opisywany jest orbitalami typu ns i np
- należą do niego lantanowce i aktynowce - stan elektronów walencyjnych w atomach tych pierwiastków opisywany jest orbitalami typu ns i (n – 2)f, a czasem także (n – 1)d
- należą do niego pierwiastki grup 1 i 2 oraz hel - stan elektronów walencyjnych w atomach tych pierwiastków opisywany jest orbitalami typu ns
właściwości pierwiastków uporządkowanych według wzrastającej liczby atomowej zmieniają się okresowo. Współczesne prawo okresowości pozwala stwierdzić, że podobne właściwości mają pierwiastki, których liczby atomowe różnią się o 2, 8, 16 lub 32. Prawu okresowości podlegają: promienie atomowe, elektroujemność, powinowactwo elektronowe, energia jonizacji, właściwości chemiczne. Dla pierwiastków bloku s i p zmiany te kształtują się następująco: grupa...
- należą do niego pierwiastki grup 3–12 - stan elektronów walencyjnych w atomach tych pierwiastków opisywany jest orbitalami typu ns i (n – 1)d
Na przestrzeni minionych stuleci wielu badaczy podejmowało próbę usystematyzowania pierwiastków, tworząc różne formy układu okresowego. Współczesny układ okresowy różni się od pierwszych układów zaproponowanych przez Mendelejewa i Wernera. Zawiera 18 grup i 7 okresów. Podstawą uporządkowania pierwiastków jest ich liczba atomowa (konfiguracja elektronowa). Współcześnie próbowano tworzyć inne formy układu okresowego – pojawiała się forma trójwymiarowa, kolista, spiralna, piramidalna,...
Wiąże się z łatwością oddawania elektronów z powłoki walencyjnej. Im dalej od jądra znajdują się elektrony, tym słabiej są przyciągane i łatwiej oddawane przez atom.
wiąże się z łatwością przyciągania elektronów na ostatnią powłokę. Im bliżej jądra są elektrony, tym silniej i łatwiej będą wiązane.