Dekadent
Echa dekadentyzmu
Wiele wspólnego z postawą dekadencką mają bohaterowie utworów Witkacego. Znudzeni życiem, złaknieni ekstremalnych stanów i przeżyć (ekstazy doznawanej pod wpływem przeżyć erotycznych, niebezpiecznych wypraw i... narkotyków) niejednokrotnie nie odnajdują sensu istnienia i decydują się na samobójstwo. Poczucie schyłku epoki ujawnia się w katastroficznych utworach Witkacego, mowa w nich o zagrożeniu rewolucją – taka rewolucja niewątpliwie byłaby, zdaniem Witkacego, końcem epoki, końcem...
Dekadent, dekadentyzm
Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie, Wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów: Posągi moich marzeń strącam z piedestałów I zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie... (Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Nie wierzę w nic ) Przez ogród mój szatan szedł smutny śmiertelnie I zmienił go w straszną, okropną pustelnię... Z ponurym, na piersi zwieszonym szedł czołem I kwiaty kwitnące przysypał popiołem. Trawniki zarzucił bryłami kamienia I posiał szał trwogi i śmierć...
Dekadenta portret własny
Za programowy wiersz polskiego dekadentyzmu uważa się Koniec wieku XIX Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Mówiący w wierszu, którego zapewne można utożsamiać z poetą,dramatycznie zaprzecza sensowności jakiejkolwiek postawy życiowej. Nie identyfikuje się ani z ironią, ani z buntem.Symbolem losu człowieka staje się w tym wierszu „mrówka wrzucona na szyny” walcząca „z pociągiem nadchodzącym w pędzie”. Również inne wiersze Tetmajera, np. Nie wierzę w nic czy Hymn do Nirwany , zdradzają postawę...
Dekadenta portret z dystansem
Właśnie z dystansem traktował postawy dekadenckie pozytywista Henryk Sienkiewicz. Dał temu wyraz w powieści Bez dogmatu , napisanej w formie pamiętnika dekadenta – Leona Płoszowskiego. Młodzieniec ten, zamożny i utalentowany, który nigdy nie skalał rąk pracą, odczuwa ból istnienia. Cierpi między innymi z powodu nieszczęśliwej miłości, niezdolny jest do jakiegokolwiek sensownego działania, nie pracuje, a szczęśliwą miłość przekreśla, by potem cierpieć z powodu niespełnienia oraz choroby i...
Wyjaśnienie terminu dekadentyzm
Dekadentyzm definiujemy jako niemoc, bezwład, poczucie bezsensu istnienia,głębokiego kryzysu i świadomość końca epoki. Nastroje dekadenckie typowe były dla poetów zwanych symbolistami francuskimi, dla poetów młodopolskich, ale jego echa odnajdziemy też wśród modernistów innych narodowości.
Obraz młodopolskiego dekadenta na podstawie wiersza K. Przerwy-Tetmajera "Nie wierzę w nic" i innego wybranego wiersza młodopolskiego.
Młoda Polska to epoka w literaturze która rozpoczęła się w 1890 roku i trwała do roku 1918. Dlatego właśnie, ze okres ten przypada na koniec XIX wieku nastroje w twórczości mistrzów epoki są związane z lękiem przed kończącym się światem, ludzie...
Nastroje dekadenckie i próby ich przezwyciężenia w poznanych utworach poetyckich.
Dekadentyzm(termin oznaczający schyłek, upadek) był kierunkiem w literaturze epoki Młodej Polski, czerpał on wiele z pesymistycznej filozofii Schopenhauera. Nurt ten charakteryzował się wyrażaniem poczucia niemocy, bezsensu i beznadziejności...
Cyganeria Młodopolska.
Okres modernizmu charakteryzował się specyficzną atmosferą obyczajową i kulturową szczególnie w środowisku artystów. Prowadzili oni specyficzny i dziwny tryb życia. Wielbiono ich i naśladowano lub odrzucano i tępiono. Środowisko modernizmu to...
Rozwiń myśl Artura Górskiego "Dekadencja to zwichnięcie skrzydeł i wleczenie ich po ziemi. Skrzydła to czasami niezwykle piękne, ale niezdolne do lotu". A czy my, Polacy mamy między sobą dekadentów?
Dekadencja jest niezdolnościa do normalnej koegzystencji z systemem społecznym. Dekadenci sprzeciwiają się normom panującym w codziennym życiu społecznym, są pewnego rodzaju odludkami społecznymi, których nie obejmują żadne ogólno przyjęte...
Sposób manifestowania postawy dekadenckiej w wybranych utworach europejskiego modernizmu.
Sposób manifestowania postawy dekadenckiej w wybranych utworach europejskiego modernizmu. Dekadentyzm był jednym z prądów w literaturze końcówki XIX wieku. Jest to postawa najwierniej odzwierciedlająca nastrój społeczeństwa – oczekiwanie,...
„Jakaż jest przeciw włóczni złego Twoja tarcza? (...)”. Moje podróże po krainie literatury w poszukiwaniu systemu wartości.
Pytanie o „ochronną tarczę” przeciw złu wymierzonemu w człowieka postawił pod koniec ubiegłego wieku K. Przerwa – Tetmajer, poeta – dekadent. Tak jak innym z jego pokolenia, przyszło mu żyć w świecie „przewartościowanych wartości”, w poczuciu...
Kartka z pamiętnika dekadenta.
Znów rozpoczyna się kolejny tragicznie zapowiadający się dzień. Wszystko jest takie szare i monotonne, nic nie przynosi mi już radości. Mam wrażenie, że nawet wschodzące słońce uśmiecha się złośliwie, kiedy patrzę na nie przez okno, zaś koncert...
Portret dekadenta słowem malowany.
Zastanawiałem się jak można „namalować” portret dekadenta i doszedłem do wniosku, że słowa to tylko jeden z wielu środków przekazu tej postawy, niekoniecznie najlepszy. Różnie możemy definiować dekadentyzm ale jedno wiemy na pewno – ta postawa...
Do stalowego nieba, czyli Próżnia Stanisława Koraba - Brzozowskiego.
PRÓŻNIA Drzewo samotne, obnażone Podnosi chude swe ramiona, Rozpaczy hymny śle chropawe Do stalowego nieba próżni. Pod drzewem stoi krzyż zmurszały, Na nim rozpięty Chrystus kona, Wznosząc swe oczy beznadziejne Do stalowego...
