Boris Sterling
Mówiło wielu i pięknie/ale pozostał w pamięci ten kto mówił/rzeczy najważniejsze…[Julia Hartwig].Słowa współczesnej poetki uczyń mottem wypowiedzi na temat utworów literackich, które przemówiły do Ciebie głębią refleksji.
„Mówiło wielu i pięknie/ale pozostał w pamięci ten kto mówił/rzeczy najważniejsze…”. Cytat ten doskonale oddaje charakter utworów, które chcę w tej pracy przedstawić. Nie są to piękne opowieści o błahych rzeczach, Lech o realiach tego świata....
"Mówiło wielu i pięknie, ale pozostał w pamięci ten, kto mówił rzeczy najważniejsze..." (Julia Hartwig). Słowa współczesnej poetki uczyń mottem wypowiedzi na temat utworów literackich, które przemówiły do ciebie głębią refleksji.
antyczna miała być wstrząsem uczuciowym, wyzwalającym widza z win. Wzbudzała litość i trwogę, skłaniała do refleksji nad nieszczęściem bohaterów i przyrównywania ich do siebie. W późniejszych wiekach
Charakterystyka "Zośki" Tadeusza Zawadzkiego - "Mówiło wielu i pięknie, ale pozostał w pamięci ten, który mówił rzeczy najważniejsze...".
" Mówiło wielu i pięknie , ale pozostał w pamięci ten , który mówił rzeczy najważniejsze ..." W trakcie rozmyślań nad słowami poetki Julii Hartwig przez moją głowę przewinęły się dziesiątki
Analiza i interpretacja wiersza Julii Hartwig "Rękopis"
zachwyt artysta, nazywając go "geniuszem", z kolei niegdyś ważny książę, dziś nic już nie znaczy. W ten sposób obrazuje to, że jedni ludzie zapadają w ludzkiej pamięci i są ważni, natomiast
Porównaj sposoby ukazania mgieł w wierszach Kazimierza Przerwy Tetmajera „Melodia mgieł nocnych” oraz Julii Hartwig „Zabawa z mgłą w Kościelisku”.
, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie (…)” tymi słowami rozpoczyna się utwór Tetmajera. Słowa wypowiadają mgły, które stanowią zarówno podmiot liryczny, jak i adresata utworu, zwracają się do siebie
Zinterpretuj wiersz Julii Hartwig „Oda do nicości” zwracając uwagę na przedstawioną przez autorkę koncepcję „otchłani”, przed którą staje współczesny człowiek.
bardziej uczuciowe i wrażliwsze. Agnieszka Osiecka, Ewa Lipska, Urszula Kozioł czy Julia Hartwig należą właśnie do tych kobiet. Dobrym przykładem takiej poezji jest wiersz „Oda do nicości” wspomnianej