Marzenia o szczęśliwej Polsce, niepodległej, nowoczesnej i pięknej, snuć będzie stary Baryka (Przedwiośnie Stefana Żeromskiego). Umrze, powtarzając synowi, że w Polsce czekają na niego szklane domy. Przybywszy do ojczyzny z Baku, Cezary przerazi się szarością i ubóstwem Polski, a gdy ją lepiej pozna – także panującymi w niej układami i niesprawiedliwością.Wcześnie rozczarowany pustymi hasłami rewolucyjnymi (dającymi ludziom marzenia bez pokrycia o sprawiedliwości społecznej), nie uwierzy ani sanacji, ani komunistom spod znaku Lulka. Pójdzie, pośród strzałów, na czele, czy raczej obok, tłumu maszerującego na Belweder. Być może zginie, bo jakiż koniec czeka marzyciela, który ani w rewolucji, ani w ojczyźnie, ani w miłości nie odnalazł szczęścia.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
-
Szklane domy