Obraz feministki współczesnej

Feministyczna wydaje się też kreacja matki w dzienniku (czy niby-dzienniku) Manueli Gretkowskiej Polka. W nim też zaakcentowane zostaje dojrzewanie do macierzyństwa i często pomijany fakt kobiecości i seksualności matki, która w ciąży chce normalnie żyć, uprawiać seks, minimalizować cierpienie i nie ulegać hormonalnej huśtawce.
W powieści Johna Irvinga Świat według Garpa, później sfilmowanej, przedstawiono bardzo interesujący obraz feministki, samotnej matki, pielęgniarki Jenny Fields. Krzywdzona przez mężczyzn w dzieciństwie i młodości,decyduje się na samotne macierzyństwo. Zachodzi w ciążę w wyniku stosunku ze zidiociałym (pod wpływem wypadku) pacjentem wojskowego szpitala, pilotem Garpem. Pacjent umiera, a pielęgniarka rodzi chłopca, którego wychowuje samotnie. Garp zostaje pisarzem, a jego matka bożyszczem feministek. Jenny ginie, zastrzelona przez rozjuszonego antyfeministę podczas wiecu wyborczego. Garp omal nie zostaje zabity podczas pogrzebu matki (przez jej fanatyczne zwolenniczki). Ginie w wieku 33 lat, zastrzelony przez „jamesjankę” (kobietę z agresywnej grupy zwalczającej mężczyzn). Portrety jamesjanek, kobiet okaleczonych psychicznie i fizycznie (na znak solidarności ze zgwałconą i okaleczoną Ellen James wycinały sobie języki) przerażają– członkinie grupy są agresywne i nieszczęśliwe... W ich zachowaniu łatwo dostrzec fanatyzm.
Wiele sportretowanych w literaturze postaci feministek to kobiety odważnie domagające się swoich praw, „walczące” o równouprawnienie, tzw. feministki wojujące. W popularnych powieściach Eriki Jong, różnie ocenianych przez krytykę, m.in.w kultowym Strachu przed lataniem, spotykamy się z kobiecą bohaterką, odważną, bezpruderyjną, walczącą o swe prawa w życiu i w łóżku. Nowoczesne kobiece bohaterki odnajdziemy też m.in. w powieściach Izabeli Filipiak czy Margaret Atwood. Wspomnienia wojującej feministki to Pamiętnik statecznej panienki Simone de Beauvoir, autorki kultowego, choć w dużym stopniu nieaktualnego już dzieła Druga płeć.
Warto też zapewne zwrócić uwagę na utwory niekojarzone z feminizmem, ale oddające wiele kobiecych doświadczeń, np. powieści Olgi Tokarczuk czy sfilmowaną przez Izabellę Cywińską Bożą podszewkę Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz. W utworach obu autorek mowa o sferze przeżyć związanych z doświadczaniem kobiecości: np. o pierwszej miesiączce, masturbacji, seksualnej inicjacji, doświadczeniu porodu, erotycznych snach i marzeniach dziewcząt i kobiet. Tytułowa bohaterka Bożej podszewki walczy o swą kobiecość: zmaga się z własną seksualnością, nie pozwala rodzicom kierować wyborem męża, przeciwstawia się też decyzji lekarza o usunięciu macicy i traktowaniu seksu wyłącznie jako czynności służącej prokreacji...