W obszarach zbudowanych ze skał rozpuszczalnych (głównie wapieni,także dolomitów, gipsu, kredy i soli) występuje oryginalny zespół procesów i form terenu, określany mianem krasu lub zjawisk krasowych. Podstawowym czynnikiem morfogenetycznym jest tu woda opadowa i płynąca, jednak działa ona w specyficznych warunkach; następuje tu:
• rozpuszczanie i wymywanie skał przez wody zawierające dwutlenek węgla;
• drążenie w skałach – wzdłuż spękań i szczelin – podziemnych próżni krasowych: korytarzy, studni, sal, tworzących łącznie jaskinie krasowe;
• wytrącanie niektórych węglanów wapnia (aragonitu i kalcytu) i osadzanie ich na powierzchni skały w postaci nacieków krasowych;
• tworzenie na powierzchni form krasowych na skutek wymywania, a także zapadania się skały nad próżniami podziemnymi.