Włodzimierz Wielki

Po podziale w 970 Rusi Kijowskiej między synów przez księcia Świętosława, jako najmłodszy z braciotrzymał Nowogród. Po śmierci ojca w 972 został wygnany przez najstarszego Jaropełka. Kilka lat spędził na emigracji. Wrócił i stanął na czele opozycji, pokonał i zabił Jaropełka, w 980 władał już całą Rusią Kijowską. Prowadził politykę ekspansji terytorialnej i wzmacniania władzy książęcej. Zjednoczył plemiona wschodniosłowiańskie, wytyczył zachodnie i wschodnie granice państwa.W 981 zdobył Grody Czerwieńskie kosztem państwa Mieszka I. Twórca potęgi państwa ruskiego. Dbał o jego rozwój gospodarczy, budował nowe grody, wspierał handel. Dążył do uzyskania wpływów w Konstantynopolu. W zamian za pomoc Bazylemu II w walce z Bułgarami i zbuntowanym wodzem Fokasem otrzymał obietnicę poślubienia siostry cesarza Anny. Gdy władca Bizancjum próbował nie dotrzymać przyrzeczenia, Włodzimierz rozpoczął walkę o kolonie greckie na Krymie (zdobył Chersonez). W zamian za opuszczenia tego miasta, otrzymał rękę Anny. W 988/989 przyjął chrześcijaństwo z Bizancjum i uznał je za religię państwową. Nazywany w Rosji „Piękne Słoneczko”. Został kanonizowany w XIV w.

Rus lubi jeść, lubi pić, nie może bez tego żyć.
Włodzimierz Wielki