Płazy są zmiennocieplnymi kręgowcami ziemno-wodnymi.
Dorosłe płazy są drapieżnikami. W zdobywaniu pokarmu wykorzystują długi, umięśniony język. Ponieważ odżywiają się często owadami, stąd odgrywają dużą rolę w tępieniu szkodników.
Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie składa się u większości płazów z głowy, tułowia, 2 par kończyn oraz ogona, który posiadają płazy ogoniaste. Między palcami kończyn, zwłaszcza tylnych, występuje błona pławna. W skórze znajdują się liczne gruczoły śluzowe, czasem też jadowe oraz komórki barwnikowe. Wilgotna, silnie unaczyniona skóra wspomaga płuca w wymianie gazowej, gdyż są one workowate, słabo pofałdowane. Brak klatki piersiowej sprawia, iż płazy wtłaczają powietrze do płuc używając jamy gębowej jako pompy – jej dno przy zamkniętej paszczy rytmicznie podnosi się i opada.
Budowa płaza bezogonowego (wg Frejlak, 1987, zmienione)
Szkielet płaza składa się z czaszki, kręgosłupa i szkieletu kończyn (wyjątek: płazy beznogie). Ażurowa czaszka połączona jest z kręgosłupem za pomocą dwóch kłykci potylicznych, co ogranicza ruchliwość głowy. Kręgi są zróżnicowane, stąd w kręgosłupie wyodrębnia się odcinki: szyjny, tułowiowy, krzyżowy, ogonowy.
Żebra są silnie zredukowane. Obręcz miedniczna jest połączona z kręgosłupem, a barkowa odłączona od czaszki. Kości podudzia i przedramienia często są zrośnięte.
Przewód pokarmowy rozpoczyna się szeroką jamą gębowo-gardzielową. Do podniebienia i szczęk przyrastają drobne ząbki. U płazów bezogonowych ząbków brak lub znajdują się tylko na szczękach. Do dna jamy przyrośnięty jest język. Po połknięciu pokarmu, w czym uczestniczą zapadające się gałki oczne, dostaje się on przez przełyk do workowatego, słabo rozwiniętego żołądka, a stamtąd do jelita (cienkiego i grubego), gdzie jest trawiony. Niestrawione resztki są usuwane przez stek (kloakę) zakończony odbytem.
Układ krążenia jest dwuobiegowy – składa się z obiegu dużego oraz płucnego. Serce zbudowane jest z dwóch przedsionków i jednej komory. Występuje też zatoka żylna i stożek tętniczy. W małym obiegu od tętnic płucnych odchodzą boczne odgałęzienia prowadzące do skóry, stąd utlenienie krwi zachodzi zarówno w płucach, jak i w skórze. Krew płynąc w dużym obiegu rozprowadza tlen po całym organizmie. Nerki są typu pranercza.
Mózgowie ma układ liniowy, ale kresomózgowie podzielone jest na dwie półkule. Najsilniej rozwinięte jest śródmózgowie, międzymózgowie w pełni rozwinięte, podobnie jak rdzeń przedłużony. Najsłabiej rozwinięty jest móżdżek. Narządami zmysłów są: oczy osłonięte powiekami, uszy, w których wyróżnia się ucho wewnętrzne i środkowe z błoną bębenkową i jedną kosteczką słuchową, oraz nozdrza zamykane zastawkami, ponadto zmysły smaku i dotyku.
Płazy mają parzyste narządy rozrodcze, uchodzące do kloaki. Jaja w galaretowatej osłonce jako tzw. skrzek składają do wody. Zapłodnienie u płazów jest zewnętrzne; tylko u niektórych wewnętrzne. Larwy płazów, zwane kijankami, żyją w wodzie. Posiadają skrzela i płetwę ogonową. Podczas przeobrażenia wyrastają im kończyny, u płazów bezogonowych zanika ogon. Funkcję skrzeli przejmują płuca, powstają dwa obiegi krwi i następuje przebudowa serca.
Gromadę płazów dzieli się na dwie podgromady: płazy tarczogłowe i płazy współczesne.