Ryby są zmiennocieplnymi kręgowcami wodnymi, oddychającymi skrzelami.
Ciało ryby składa się z trzech części: głowy, tułowia i ogona, które to części płynnie przechodzą w siebie. Narządami ruchu ryb są płetwy. Parzyste: piersiowe i brzuszne są odpowiednikami kończyn kręgowców lądowych. Płetwy nieparzyste to płetwa ogonowa, grzbietowa i odbytowa. Płetwa ogonowa zapewnia napęd podczas ruchu. Ze względu na kształt wyróżnia się płetwy ogonowe symetryczne (dicerkiczne), niesymetryczne (heterocerkiczne), zewnętrznie symetryczne (homocerkiczne). Ciało ryb pokryte jest skórą, w której znajdują się komórki śluzowe. Wytworami skóry właściwej są łuski. Wyróżnia się łuski plakoidalne, ganoidalne oraz elastyczne. Plakoidalne występują u ryb chrzęstnych i mają postać płytek kostnych z osadzonym na nich ząbkiem, skierowanym ku tyłowi ciała. Łuski ganoidalne występują u prymitywnych ryb kostnych jako grube, rombowe płytki. W zmienionej postaci posiadają je ryby jesiotrowate. Wśród łusek elastycznych występujących u ryb kostnych wyróżnia się łuski cykloidalne (półokrągłe) i ktenoidalne (grzebykowe).
Budowa ryby kostnej (wg Frejlak, 1987, zmienione)
Szkielet ryb jest chrzęstny, skostniały częściowo lub całkowicie. W czaszce znajduje się trzewioczaszka, opatrzona w szczęki. Zęby wykazują duże zróżnicowanie w zależności od rodzaju pokarmu. Kręgi tworzące kręgosłup w części tułowiowej połączone są z wolnymi żebrami. Płetwy piersiowe wspierają się na pasie barkowym, który przyrośnięty jest do mózgoczaszki, płetwy brzuszne połączone są z pasem miednicznym wbudowanym w mięśnie. U ryb kostnoszkieletowych występują skostnienia w postaci ości. Umięśnienie zachowuje wyraźną metamerię.
Zasadniczym narządem oddechowym są skrzela, które mają postać silnie ukrwionych listków skrzelowych osadzonych na łukach skrzelowych. U ryb żyjących w złych warunkach tlenowych wymiana gazowa odbywa się przez skórę, ściany przewodu pokarmowego lub pęcherz pławny, który jednak przede wszystkim jest narządem hydrostatycznym.
Serce składa się z przedsionka poprzedzonego zatoką żylną oraz komory, z której krew wpływa do stożka tętniczego. Stąd też układ krążenia jest zamknięty, jednoobiegowy, a przez serce przepływa krew żylna.
Narządami wydalniczymi są parzyste nerki typu pranercza, ciągnące się wzdłuż kręgosłupa. Uczestniczą one też wraz z komórkami gruczołowymi skrzeli lub przewodu pokarmowego w osmoregulacji. Układ nerwowy jest dość prymitywny. Wszystkie pięć części mózgu ułożonych jest liniowo, a stopień ich rozwoju zależy od stopnia rozwoju określonych narządów zmysłów. U ryb chrzęstnych najlepiej rozwinięte są płaty węchowe, u ryb kostnych śródmózgowie. Większość ma dobrze rozwinięty móżdżek. Narządami zmysłów są oczy (z reguły bez powiek), ucho wewnętrzne, narząd węchu z parzystymi otworami węchowymi, linia naboczna odbierająca zmiany ciśnienia wody.
Narządy rozrodcze ryb posiadają kanały wyprowadzające. Samice składają z reguły ogromną ilość jaj (ikrę). Zapłodnienie zachodzi podczas tarła. Najczęściej jest zewnętrzne, ale występują też gatunki żyworodne o zapłodnieniu wewnętrznym. Nieliczne gatunki opiekują się potomstwem (np. cierniki, pielęgnice). Z ikry wylęga się narybek (larwy), który może różnić się od form dorosłych.
Często wyróżnia się wśród ryb cztery gromady: tarczowce, fałdopłetwe, ryby chrzęstne i kostne.