mieć coś na sumieniu
‘popełnić coś złego, być winnym czemuś’; zwrot, relig.; Miał na sumieniu wiele śmiałych napadów rabunkowych. – „Wprost”.
mieć czyste sumienie
‘być niewinnym, nie skalać się żadnym haniebnym, nieetycznym czynem; mieć poczucie spełnienia obowiązku’; zwrot, relig.; Pisarz może poczuć, że jego sumienie jest czyste (…). – „Cogito”.
mieć kogoś na sumieniu
‘być winnym w stosunku do kogoś, wyrządzić komuś krzywdę, być odpowiedzialnym za czyjąś śmierć’; zwrot, relig.; Jestem pewna, że pielęgniarki mają na sumieniu śmierć mojego dziecka. – TV Siedem.
mieć wyrzuty sumienia
‘być niespokojnym, odczuwać wewnętrzny niepokój wynikający z poczucia popełnionej winy’; zwrot, relig.; Te niesprawiedliwe dla mnie słowa mają zagłuszyć wyrzuty sumienia samego marszałka. – „Fakt”.
nie mieć/być bez sumienia
‘być złym, bezwzględnym, bezdusznym’; zwrot, relig.
sumienie kogoś gryzie
‘ktoś ma świadomość, że czyni źle; coś kogoś martwi, dokucza, nie daje spokoju, dręczy kogoś wewnętrzny niepokój’; zwrot, relig.; Więc może gryzie go sumienie i dlatego Michał ostatnio pije na umór .
zagłuszyć wyrzuty sumienia
‘stłumić, uciszyć czymś wewnętrzny niepokój wynikający z poczucia popełnionej winy’; zwrot, relig.; (…) wróciłam do łóżka, usiłując zagłuszyć wyrzuty sumienia, postanowieniem, że jutro zadzwonię do szpitalnego sklepiku i zamówię dla Ginger kwiaty.
Materiał opracowany przez eksperta