Udawanie obłędu

Odrębną kwestią jest udawanie obłędu. Czyni to Hamlet – tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira, który chce uśpić czujność króla – stryja Klaudiusza oraz ukryć swe prawdziwe zamiary i uczucia przed matką, Poloniuszem i podstępnymi rzekomymi przyjaciółmi. Być może chce odwrócić uwagę tych ludzi od swoich prawdziwych czynów, zmierzających do ustalenia, czy Klaudiusz naprawdę jest zabójcą jego ojca – starego Hamleta, i od ewentualnych planów dokonania zemsty... Szaleństwo Hamleta przejawia się przede wszystkim w wygłaszaniu pozornie bezsensownych słów– niektóre mają jednak głęboki ukryty sens, np. te złośliwe, wypowiadane pod adresem kobiet do Ofelii. Pełna interpretacja zachowania księcia jest jednak niemożliwa – nie wiemy np., czy kochał on Ofelię, czy też np. czuł się bardzo zraniony odrzuceniem przez nią, trudno więc wytłumaczyć wszystkie jego zachowania i intencje.