Najważniejszymi związkami nieorganicznymi w organizmie są woda i sole mineralne.
Ponadto kwasy (np. H2CO3, H3PO4), zasady (NaOH, NH3 · H2O), a także CO2.
Najważniejszymi związkami nieorganicznymi w organizmie są woda i sole mineralne.
Ponadto kwasy (np. H2CO3, H3PO4), zasady (NaOH, NH3 · H2O), a także CO2.
Wiele związków nieorganicznych występuje w stanie rozpuszczonym w środowisku wodnym komórki. Niektóre z nich, przechodząc do roztworu wodnego, dysocjują na jony – są zatem elektrolitami; substancje, które nie ulegają dysocjacji, to nieelektrolity
Cząsteczka wody jest dipolem. Dzięki takiej budowie cząsteczki H 2 O mogą przyciągać się nawzajem lub oddziaływać na cząsteczki innych substancji, wytwarzając wiązania wodorowe (procesy hydratacji, asocjacji, dysocjacji). Budowa polarna cząsteczki wody powoduje, iż woda: – stanowi środowisko, w którym zachodzi większość procesów biochemicznych; – jest dobrym rozpuszczalnikiem dla wielu elektrolitów i nieelektrolitów, z którymi tworzy roztwory właściwe i koloidalne; – transportuje...
Funkcja strukturalna polega na udziale w budowie przez niektóre sole mineralne kości [Ca 3 (PO 4 ) 2 , CaCO 3 ], muszli[CaCO 3 ], pancerzyków okrzemek, ścian komórkowych roślin,np. skrzypów [SiO 2 ]. Funkcja biochemiczna dotyczy bezpośredniego udziału jonów nieorganicznych w reakcjach biochemicznych (np. jako składniki enzymów), a także w układach buforowych utrzymujących określone stężenie jonów wodorowych oraz ciśnienie osmotyczne w komórkach i płynach pozakomórkowych (z jonów...
Materiał opracowany przez eksperta