Łamignat skarży się na niemoc. Czarownica Jaga, jego żona, wręcza mu magiczną fujarkę. Jak będzie potrzeba, ma w nią zadąć. Tymczasem Hegemon, przywódca zbójcerzy, przygotowuje się do natarcia na gród Mirmiła. Zbiera grupę zwiadowców. Po drodze spotyka w lesie Mirmiła z towarzyszami, którzy jechali do ciotki Kokosza, czarownicy Jagi. Chcieli tam przenocować, bo nie zostali wpuszczeni do swojego grodu (taki mieli rozkaz). Dochodzi do potyczki między nimi a zwiadowcami Hegemona. Przez przypadek pomaga im Łamignat ze swoją czarodziejską fujarką. Po powrocie do grodu Mirmił zmienia rozkaz – od tej pory brama do grodu będzie zawsze otwarta. Skrzętnie wykorzystuje to Hegemon i napada na gród. Atak zostaje jednak odparty. Dowódca zbójcerzy nie daje za wygraną – chcąc, by Mirmił ze swoimi wojami opuścił gród, mówi im o latającym dywanie. Rycerze „kupują” pomysł Hegemona, zwabieni możliwością wzniesienia się w powietrze. Opuszczają gród i udają się do Szkoły Latania. Kokosz szczęśliwie zdaje egzamin. Wykupionym latającym kufrem wracają do domu. Nie wiedzą, że toczy się tu walka o gród. Z pomocą Łamignata udaje się odeprzeć atak. Mirmił zyskuje przydomek „Waleczny”.
