zydel (język polski)
zydle (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈzɨdɛl], AS: [zydel]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. drewniany stołek o konstrukcji nieskrzynkowej, czasem z oparciem; zob. też zydel w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. zydelek m
- przym. zydlowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. sidel → siedzenie, fotel, wyściełana ławka < łac. sedile → siedzenie, krzesło, fotel, ławka (od łac. sedeo → siedzieć)[1]
- por. czes. židle → krzesło, z tego samego źródła[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.