zrzędzić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzʒɛ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS: [zžńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) w męczący sposób narzekać lub krytykować[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. burczeć, gderać, marudzić, suszyć głowę, truć, biadolić, jęczeć, gdakać, jojczyć; książk. utyskiwać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrzęda m/ż, zrzędliwość ż, zrzędność ż, zrzędzenie n
przym. zrzędliwy, zrzędny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zrzędzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.