zespolić (język polski)

wymowa:
IPA: [zɛˈspɔlʲiʨ̑], AS: [zespolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zespalać)

(1.1) połączyć trwale kilka części w jedną
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Zespolił ze sobą części za pomocą kleju.
składnia:
kolokacje:
(1.1) hamulec zespolony
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zespolenie n, zespalanie n, zespół mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.