wyrobnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɨˈrɔbʲɲik], AS: [vyrobʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. osoba wynajmująca się do prac fizycznych
- (1.2) pot. lekcew. osoba wykonująca jakąś pracę, często żmudną i ciężką, bez zaangażowania i talentu, często tylko dla pieniędzy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wyrobnik wyrobnicy dopełniacz wyrobnika wyrobników celownik wyrobnikowi wyrobnikom biernik wyrobnika wyrobników narzędnik wyrobnikiem wyrobnikami miejscownik wyrobniku wyrobnikach wołacz wyrobniku wyrobnicy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) najemnik
- (1.2) chałturzysta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyrobnictwo n, wyrabianie n, wyrób m
- forma żeńska wyrobnica ż
- czas. wyrabiać ndk., wyrobić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) peon
- czeski: (1.1) nádeník m
- niemiecki: (1.1) Lohnarbeiter, Tagelöhner
- ukraiński: (1.1) виробник m
- wilamowski: (1.1) łūnāter m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.