wygadać (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈɡadaʨ̑], AS: [vygadać]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wygadywać)

(1.1) pot. zdradzić tajemnicę[1]
(1.2) pot. wyznać coś komuś, mówiąc[1]

czasownik zwrotny dokonany wygadać się (ndk. wygadywać się)

(2.1) pot. zdradzić się z czymś niechcący[2]
(2.2) pot. wypowiedzieć się do woli[2]
(2.3) pot. zwierzyć się komuś[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) puścić farbę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. gadać, dogadywać się ndk., dogadać się dk., obgadywać ndk., obgadać dk., pogadać dk., przegadywać ndk., przegadać dk., rozgadywać się ndk., rozgadać się dk., ugadywać ndk., ugadać dk., zagadywać ndk., zagadać dk., zgadać się dk.
rzecz. gadałka ż, gadanie n, gadanina ż, gadka ż, gaduła ż, wygadanie n
przym. gadany, gadatliwy
wykrz. gadanie
związki frazeologiczne:
co ludzie gadają, to wygadają
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • włoski: (1.1) spifferare
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wygadać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wygadać się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.