wychowanka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨxɔˈvãnka], AS: [vyχovãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) absolwentka jakiejś szkoły
- (1.2) dziewczyna wzięta na wychowanie przez kogoś, będąca pod czyjąś opieką; dziewczyna, która została wychowana przez osoby nie będące jej rodzicami
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D., B. lp od: wychowanek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wychowanka wychowanki dopełniacz wychowanki wychowanek celownik wychowance wychowankom biernik wychowankę wychowanki narzędnik wychowanką wychowankami miejscownik wychowance wychowankach wołacz wychowanko wychowanki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wychowanie n, wychowywanie n, wychowawca m, wychowawczyni ż, wychowanica ż
- forma męska wychowanek ż
- przym. wychowawczy
- przysł. wychowawczo
- czas. wychowywać ndk., wychować dk., chować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: wychowanek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wychowanek
- białoruski: (1.1) выхаванка ż; (1.2) выхаванка ż
- bułgarski: (1.1) възпитаничка ż, възпитаница ż; (1.2) възпитаничка ż, възпитаница ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.