wte i wewte (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈftɛ i‿ˈvɛftɛ], AS: [fte i‿vefte], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• zestr. akc. ​
znaczenia:

fraza przysłówkowa sposobu

(1.1) pot. zob. w tę i we w tę[1][2]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Muszę kończyć, bo żona chodzi wte i wewte i powtarza, żebym wziął się za sprzątanie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) w tę i we w tę, tam i z powrotem, tam i nazad
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) potoczny zapis frazy „w tę i we w tę”
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „PISOWNIA WYRAŻEŃ TYPU ręka w rękę, sam na sam, od deski do deski” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „wte i wewte? w tę i we w tę?” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.