wtórność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wtórne; cecha tych, którzy są wtórni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wtórność wtórności dopełniacz wtórności wtórności celownik wtórności wtórnościom biernik wtórność wtórności narzędnik wtórnością wtórnościami miejscownik wtórności wtórnościach wołacz wtórności wtórności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) wtórność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wtórny, wtóry
- przysł. wtórnie, powtórnie
- rzecz. wtórnik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. wtórny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.