wewnątrzpochodny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɛvnɔ̃nṭʃpɔˈxɔdnɨ], AS: [vevnõnṭšpoχodny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pochodzący z wewnątrz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wewnątrzpochodny wewnątrzpochodna wewnątrzpochodne wewnątrzpochodni wewnątrzpochodne dopełniacz wewnątrzpochodnego wewnątrzpochodnej wewnątrzpochodnego wewnątrzpochodnych celownik wewnątrzpochodnemu wewnątrzpochodnej wewnątrzpochodnemu wewnątrzpochodnym biernik wewnątrzpochodnego wewnątrzpochodny wewnątrzpochodną wewnątrzpochodne wewnątrzpochodnych wewnątrzpochodne narzędnik wewnątrzpochodnym wewnątrzpochodną wewnątrzpochodnym wewnątrzpochodnymi miejscownik wewnątrzpochodnym wewnątrzpochodnej wewnątrzpochodnym wewnątrzpochodnych wołacz wewnątrzpochodny wewnątrzpochodna wewnątrzpochodne wewnątrzpochodni wewnątrzpochodne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) endogenny
- antonimy:
- (1.1) egzogenny, zewnątrzpochodny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) intrinsèque
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.