waceczek (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [vaˈʦ̑ɛʧ̑ɛk], AS: [vaceček]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. zdrobn. od: wacekskórzana sakiewka na pieniądze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odejmie pan córom syjońskim płaszcze, tkanice i waceczki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mieszek, sakiewka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wacek, wackarz, wacuś
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Biblia brzeska, cyt. za publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 439.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.