węszyć (język polski)

psy węszą (1.1)
wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wywęszyć)

(1.1) szukać czegoś po zapachu, wyczuwając to węchem
(1.2) pot. usiłować dowiedzieć się czegoś o kimś lub o czymś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Ten dźwięk zaniepokoił psy, poderwały się gwałtownie, rozglądając i węsząc, któryś zaszczekał, jednak po chwili znów położyły się na gorącym piasku[1].
(1.2) Czytelnicy (ci z urzędu) węszyli aluzje, kpinę z nowego ładu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. węszenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Kołodziejczak, Krew i kamień, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Ryszard Marek Groński, Nauka pływania dla topielców: wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.