vestalo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) hist. rel. westalka
- (1.2) przen. dziewica, kobieta zachowująca czystość[1]
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo vestalo vestaloj akuzativo vestalon vestalojn - przykłady:
- (1.1) La vestaloj gardis daŭre la fajron en la Templo de Vesta […]. → Westalki nieprzerwanie strzegły ognia w świątyni Westy […].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pastrino
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. vestala
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Rzeczownik występuje w formie mnogiej m.in. jako nazwa „zgromadzenia/zakonu” westalek, analogicznie do m.in. zgromadzeń zakonnych np. benediktanoj.
- por. Vesta • Vesto
- źródła:
- ↑ Hasło „vestalo” w: Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto - edycja internetowa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.