verdikt (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) werdykt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik verdikt verdikty dopełniacz verdiktu verdiktů celownik verdiktu verdiktům biernik verdikt verdikty wołacz verdikte verdikty miejscownik verdiktu verdiktech narzędnik verdiktem verdikty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
verdikt (język estoński)
- wymowa:
- IPA: /verdikt/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) praw. orzeczenie, werdykt, wyrok
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
verdikt (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) werdykt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.