verbatim (język angielski)

wymowa:
bryt. (RP) IPA: /vɜːˈbeɪtɪm/ SAMPA: /v3:'beItIm/
amer. IPA: /vɚˈbeɪtɪm/, SAMPA: /v@r\`'beItIm/
wymowa amerykańska
wymowa australijska
znaczenia:

przysłówek

(1.1) dosłownie, słowo w słowo

przymiotnik

(2.1) dosłowny
(2.2) (o osobie) potrafiący co do słowa spisywać mowę; biegły w stenografii
odmiana:
(1) nie stopniuje się
(2) nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) We put quotation marks around the words we write down verbatim.Stawiamy cudzysłów wokół wyrazów, które zapisujemy słowo w słowo.
(2.1) A verbatim record of the interview.Dosłowny zapis wywiadu.
(2.2) The National Verbatim Reporter’s Association.Państwowe Stowarzyszenie Stenografów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) in so many words; word for word; literally
(2.1) exact; literal
antonimy:
(1.1) illiterally
(2.1) inexact; illiteral
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. verbātim od verbum[1]
uwagi:
źródła:

verbatim (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) dosłownie, słowo w słowo[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „verbatim” w: Charles du Fresne du Cange, Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis, 1883–1887.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.