verbatim (język angielski)
- wymowa:
- bryt. (RP) IPA: /vɜːˈbeɪtɪm/ SAMPA: /v3:'beItIm/
- amer. IPA: /vɚˈbeɪtɪm/, SAMPA: /v@r\`'beItIm/
- wymowa amerykańska
- wymowa australijska
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) dosłownie, słowo w słowo
przymiotnik
- (2.1) dosłowny
- (2.2) (o osobie) potrafiący co do słowa spisywać mowę; biegły w stenografii
- odmiana:
- (1) nie stopniuje się
- (2) nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) We put quotation marks around the words we write down verbatim. → Stawiamy cudzysłów wokół wyrazów, które zapisujemy słowo w słowo.
- (2.1) A verbatim record of the interview. → Dosłowny zapis wywiadu.
- (2.2) The National Verbatim Reporter’s Association. → Państwowe Stowarzyszenie Stenografów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) in so many words; word for word; literally
- (2.1) exact; literal
- antonimy:
- (1.1) illiterally
- (2.1) inexact; illiteral
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. verbātim od verbum[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „verbatim” w: Merriam-Webster’s Dictionary.
verbatim (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.