stenograf (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba potrafiąca zapisywać metodą stenografii; ten, kto stenografuje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stenografia ż, stenogram m
forma żeńska stenografka ż
czas. stenografować ndk.
przym. stenograficzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

stenograf (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) stenograf[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stenografia ż
forma żeńska stenografka ż
przym. stenografický
przysł. stenograficky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „stenograf” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.