ustać (język polski)

wymowa:

ustać, ustać się

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. ustawać)

(1.1) przestać być czy dziać się

(1.2) opaść z sił; przestać działać z wyczerpania

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. stać)

(2.1) pozostać w pozycji siedzącej; nie przewrócić się

czasownik zwrotny dokonany

(3.1) będąc wpierw mętnym, stać się po pewnym czasie klarownym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(3.1) woda ustała się • wino ustało się

synonimy:

(1.1) zakończyć się

(3.1) sklarować się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ustanie n

czas. postawić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ustawać

• angielski: (3.1) settle
• rosyjski: (1.1) прекратиться; (2.1) устоять; (3.1) отстояться, устояться
• wilamowski: ȧjgəjn

źródła: