ultima (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) jęz. ostatnia sylaba wyrazu
- odmiana:
- (1.1) lp ultima; lm ultimas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) syllable
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ultimate, ultimatum
- czas. ultimate
- przym. ultimate
- przysł. ultimately
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. ultima, ż lp od łac. ultimus → najdalszy, ostatni[1]
- uwagi:
- zobacz też: ultima • penult / penultima • antepenult / antepenultima
- źródła:
- ↑
Hasło „ultima” w: Merriam-Webster’s Dictionary.
ultima (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ul̦.ˈti.ma]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od ultimar
- (1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od ultimar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ultima (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) ż lp od: ultimo
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.