ukleja (język polski)
ukleja (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ukˈlɛja], AS: [uklei ̯a]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) icht. niewielka ryba z rodziny karpiowatych; zob. też ukleja pospolita w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ukleja ukleje dopełniacz uklei uklei / rzad. uklej[1] celownik uklei uklejom biernik ukleję ukleje narzędnik ukleją uklejami miejscownik uklei uklejach wołacz uklejo ukleje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. uklejka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ablet, bleak
- chorwacki: (1.1) uklija ż
- duński: (1.1) løje w
- esperanto: (1.1) alburno
- estoński: (1.1) viidikas
- fiński: (1.1) salakka
- islandzki: (1.1) hreisturglæsir m
- niemiecki: (1.1) Ukelei m, Laube m
- norweski (bokmål): laue m, løye m
- rosyjski: (1.1) уклейка ż, уклея ż
- szwedzki: (1.1) löja w, benlöja w
- włoski: (1.1) alborella ż, alburno m
- źródła:
- ↑ Hasło „ukleja” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1229.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.