uglądać (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [uɡˈlɔ̃ndaʨ̑], AS: [uglõndać], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) daw. wypatrywać, obserwować, spostrzegać, dopatrywać się czegoś[1]
(1.2) gw. doglądać, pilnować, strzec[1]
(1.3) gw. wyglądać, wypatrywać[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.3) Oj, uglądała ja twego pisania, uglądała, jak ta kania dżdżu ugląda![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uglądanie n
związki frazeologiczne:
uglądać jak kania dżdżu
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 245.
  2. M. Konopnicka: Krysta.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.