dżdżu (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ʤ̑ːu], AS: [•ǯu], zjawiska fonetyczne: gemin. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(1.1) daw. dziś książk. D., Ms. lp od deżdż (deszcz)
odmiana:
(1.1) zob. deżdż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
łaknąć jak kania dżdżu • pragnąć jak kania dżdżu • wyglądać jak kania dżdżu
etymologia:
uwagi:
  • forma dopełniacza i miejscownika słowa deszcz w XV-XVI w. zapisywanego jako deżdż i przyjmującego w dopełniaczu formę dżdża / dżdżu[1][2][3]
  • inne przypadki: lm M. dżdże, D. dżdżów
  • por. dżdża
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „deszcz” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, s. 113.
  2. ↑ Hasło „dżdżu” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 10, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 224.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „deszcz” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 422.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.