ufny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈufnɨ], AS: [ufny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający lub wyrażający zaufanie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Które zwierzę potrafi być tak ufne człowiekowi jak nie pies.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ufający, naiwny, łatwowierny
antonimy:
(1.1) nieufny, podejrzliwy, sceptyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ufność ż, zaufanie n, zaufany mos
czas. zaufać, ufać ndk.
przysł. ufnie
przym. zaufany
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ufać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.