plein (język francuski)
przymiotnik
- (1.1) pełny, pełen, wypełniony[1]
- odmiana:
- (1.1) lp plein m, pleine ż; lm pleins m, pleines ż
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) en plein aire • en plein milieu
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) beaucoup
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. emplir
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. plenus
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mirosława Słobodska, Słownik francusko-polski polsko-francuski, Harald G, 2007, ISBN 978-83-7423-939-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.